ตอนที่ 30

วันรุ่งขึ้น ผมเล่าเรื่องเมื่อคืนทั้งหมดให้ไอ้นัยฟังตั้งแต่เช้า ไอ้นัยมันมักจะมาแต่เช้าครับ ส่วนผมกับไอ้ชัชนั้นเด็กหอ เดินข้ามตึกมาก็ถึงห้องเรียนแล้ว ดังนั้นเรื่องมาสายจึงตัดไปได้ ผมเจอมันตอนเช้าก็รีบลากมันไปหาที่เงียบๆเล่าให้มันฟังเลย อยากเล่าครับ อยากเล่า อิอิ ตอนนั้นพวกเราสามคนสนิทกันมาก มีอะไรก็เล่าสู่กันฟัง ไม่เคยปิดบัง แม้แต่เรื่องเซ็กซ์ ไอ้นัยฟังตาโต หูผึ่ง ฟังมั่งซักมั่ง แต่ที่สำคัญ ท่อนเนื้อในกางเกงแข็งจนเห็นเป็นลำ

“วันนี้มึงใส่กางเกงในมารึปล่าวววววว” ผมยื่นหน้าไปถาม ลากหางเสียงยาวๆ ไอ้นัยมันคงนึกว่าผมจะหาเรื่องแก้กางเกงมันแต่เช้า (มันเป็นมุขน่ะครับ คงจำกันได้) จึงรีบเอามือมาผลักหน้าผม

“คนเยอะว้อย อย่าเพิ่ง”

เราสามคนเลยฮากันสนุก ชีวิตในวัยเด็ก ได้หยอกกัน คุยกันเล่นขำๆ แค่นี้ก็มีความสุขแล้วครับ แต่ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกสนุกอย่างเดียว ตอนที่ไอ้นัยมันเอามือผลักหน้าผม ตอนนั้นรู้สึกแปลกๆบอกไม่ถูก มันคล้ายความอบอุ่นลึกๆอยู่ในใจ

หลายครั้งแล้ว ที่บางทีเมื่อผมได้สัมผัสตัวไอ้นัย ผมเกิดความรู้สึกแปลกๆอยู่ลึกๆ ตอนนั้นอธิบายกับตัวเองไม่ถูกเหมือนกันครับว่าเป็นความรู้สึกอะไร บอกได้แต่ว่าเป็นความรู้สึกที่ดี อือม์ ก็ไม่เชิง บางทีมันก็ไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีนัก คือบางทีก็รู้สึกอบอุ่น บางทีก็รู้สึกปั่นป่วนใจอย่างไรชอบกล และก็...ในบางครั้งการสัมผัสมันก็ทำให้ผมเกิดอารมณ์เพศขึ้นมา แต่ความรู้สึกเหล่านี้ผมไม่เคยบอกใครเลยนะครับ ไม่ว่ากับไอ้นัยเอง หรือกับไอ้ชัช ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงไม่อยากบอกใคร คงเป็นเพราะแม้แต่ตัวเองก็ยังไม่เข้าใจกระมังครับ เลยไม่ได้เล่าให้ใครฟัง เพราะเล่าไปคนอื่นก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

เมื่อไอ้พงษ์อยู่หอมาร่วมเดือน และชักว่าวให้ผมกับไอ้ชัชดู แล้วผมกับไอ้ชัชก็ชักว่าวให้มันดูบ้าง หลังจากนั้นสภาพการณ์ในหอชั้น ป.๖ ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป
- - - --

หลังจากวันนั้น ดูเหมือนว่าไอ้พงษ์จะได้ใจและแสดงอาการโรคจิตออกมามากยิ่งขึ้น เดี๋ยวนี้เวลาอาบน้ำก็แก้ผ้าอาบหน้าตาเฉย แถมชวนคนอื่นชักว่าวเหมือนเป็นเรื่องธรรมดายังกับชวนกินข้าวหรืออะไรสักอย่าง

มีอยู่วันหนึ่ง ตอนหัวค่ำ ผมเดินผ่านห้องอาบน้ำ เห็นไอ้พงษ์กำลังอาบน้ำกับเพื่อนห้องนอนเดียวกันมันอีกสองคน พอมันเห็นผมมันก็แหกปากตะโกนเรียกออกมาจากในห้องน้ำ (คงยังจำได้นะครับว่าห้องน้ำหอผมด้านหน้าที่ติดทางเดินเป็นกำแพงครึ่ง กระจกครึ่ง ดังนั้นเวลาอาบน้ำจะมองเห็นข้างนอกได้ ข้างนอกก็มองเห็นข้างในได้ วาบหวิวดี)

“เฮ้ย อู ชัช อาบน้ำหรือยัง”

มันตะโกนถามแต่น้ำเสียงก็เป็นแววเชิญชวนนั่นแหละครับ ผมเลยหันไปมองหน้าไอ้ชัช เป็นความหมายว่าจะอาบน้ำตอนนี้ไหม มันพยักหน้า

“ยังไม่ได้อาบ กำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละ” ผมตอบไป ว่าแล้วผมกับไอ้ชัชก็กลับไปที่ห้องนอนเพื่อเตรียมผลัดผ้ามาอาบน้ำ

เมื่อมาถึงห้องอาบน้ำ ผมกับไอ้ชัชก็แก้ผ้าอาบน้ำตามปกติ ไอ้พงษ์อาบน้ำไข่แกว่งโตงเตงได้สักครู่ก็หันมาชวนผม

“เฮ้ย ชักว่าวกัน” ไอ้พงษ์ว่า

ผมลังเลนิดหนึ่ง การชักว่าวในห้องน้ำเวลาอาบน้ำก็เป็นเรื่องค่อนข้างปกติสำหรับเด็กหอรุ่นผม เด็กหอที่อื่นไม่ทราบเหมือนกันนะครับ ที่ใช้คำว่า ค่อนข้าง ก็เพราะว่ามันไม่ถึงกับปกติเท่าไร คือ การชักว่าวเวลาอาบน้ำของเด็กหอเท่าที่ผมเห็นมาและทำด้วยตัวเองนั้นก็คือพวกที่อาบน้ำดึกหน่อย คนน้อยๆ และก็แอบชักหลังอ่าง โดยใช้อ่างน้ำบังลำตัวไว้ไม่ให้เห็นจากข้างนอก แต่ถ้าข้างนอกมองมาจริงๆก็รู้ละครับว่าทำอะไรอยู่ เพราะท่าทางมันขยุกขยิกก็เดาได้แล้ว ดังนั้นบางคนก็ลงไปนั่งกับพื้น พิงอ่าง แล้วก็ชักว่าว ถ้าแบบนี้มองจากข้างนอกจะไม่เห็นเลยเพราะตัวอ่างอาบน้ำบังไว้หมด

เวลาจะว่าวก็มักตอนคนอาบน้ำน้อยๆ ตอนหัวค่ำคนอาบน้ำตั้งโหลจะมายืนว่าวอยู่คนเดียวก็กระไรอยู่ และก็มักเป็นเพื่อนที่คุ้นเคยกันด้วย คือเด็กประจำนี่แม้จะรู้จักกันหมดก็จริง แต่ความสนิทสนมก็ไม่เท่ากัน มันก็เหมือนในห้องเรียนนั่นแหละครับ ส่วนใหญ่นอนห้องเดียวกันจะสนิทกัน ยิ่งนอนเตียงใกล้กันก็จะสนิทกันมากกว่า ถ้านอนคนละห้อง ความสนิทสนมก็ลดน้อยลงไป

อย่างผมนี่ก็เคยว่าวกับเพื่อนๆเวลาอาบน้ำครับ ส่วนใหญ่ก็กลุ่มเล็กๆสองถึงสี่คนซึ่งเป็นเพื่อนที่นอนห้องเดียวกัน ที่จริงว่าวเป็นกลุ่มนี่ก็ตื่นเต้นดี แต่กับคนที่ไม่คุ้นผมไม่ว่าวให้ดูครับ เขินเหมือนกัน

การชักว่าวตอนอาบน้ำในช่วง ป.๕ นั้นไม่ตื่นเต้นเอาเลย เพราะว่าส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยมีน้ำว่าวกัน หรือบางคนมีก็หยดสองหยด ดูแล้วเลยไม่ตื่นเต้นเพราะมีแต่ลม แถมจู๋ก็แบบเด็กๆ แต่พอมาตอน ป.๖ นี่เริ่มมีรสชาติได้อารมณ์แล้วละครับ เพราะหลายคนก็เริ่มเป็นหนุ่มเข้าสู่วัยรุ่น หลายคนเริ่มไม่จู๋แล้ว แต่กลายเป็นไส้กรอก กุนเชียง กล้วยเล็บมือนาง หรืออะไรก็ว่ากันไป แต่ยังไม่ถึงขั้นกล้วยหอม แล้วที่เคยพ่นแต่ลมมาปีนี้ก็เริ่มพ่นน้ำพิษกันแล้ว บางคนก็น้อย บางคนก็มาก ขนบางคนก็เริ่มขึ้นแล้ว

พอไอ้พงษ์มันชวน ผมมองหน้าไอ้สองตัวที่อาบน้ำอยู่ก่อนกับไอ้พงษ์ ไม่ค่อยคุ้นกับมันสักเท่าไร ลังเลอยู่ว่าจะว่าวกับมันดีไหม ขณะลังเล ไอ้พงษ์ก็ไม่รอคำตอบ ลงมือปั่นว่าวของมันทันที เพียงครู่เดียว ท่อนเนื้อสีดำน่าเกลียดก็กลายเป็นไส้กรอกไหม้เกรียมขนาดยักษ์ ที่เรียกว่าไหม้เกรียมเพราะมันดำๆนั่นเอง (ที่จริงเหมือนปลิงทะเลมากกว่า แต่ว่าตอนเด็กๆยังไม่รู้จักปลิงทะเล เลยเปรียบเทียบกับไส้กรอก)

ไอ้สองตัวนั่นจ้องควยไอ้พงษ์เขม็ง สงสัยจะไม่เคยเห็นควยใหญ่ขนาดนี้แบบจะจะมาก่อน ทุกคนควยแข็งขึ้นมาทันที

พอเห็นไอ้พงษ์ว่าว ผมชักอยากว่าวขึ้นมาเหมือนกัน ว่าวกันหลายๆคนคงมันดี ผมหันไปพยักหน้ากับไอ้ชัช ไอ้ชัชยิ้มแบบรู้ใจผม แล้วเราสองคนก็ชักว่าวตามไอ้พงษ์ ส่วนไอ้สองตัวที่เหลือนั้นพอเห็นพวกเราชักว่าวกัน ก็อดไม่ได้ต้องชักว่าวตามบ้าง พวกเราทั้งหมดว่าวไปตาก็เหลือบดูควยไอ้พงษ์ไป เพราะลีลาการชักว่าวของมันดุเดือดรุนแรง น่าดูที่สุด

“พวกมึงทำอะไรกันน่ะ”

ในท่ามกลางความเงียบ มีเพียงเสียงมือที่รูดไปกระแทกหัวเหน่า และเสียงไข่กระแทกมือไอ้พงษ์ดังพั่บๆ ทันใดนั้นก็มีเสียงพูดขึ้นมา มีเด็กอีกคนหนึ่งเดินเข้ามาอาบน้ำและเห็นฉากว่าวหมู่ของพวกเราพอดี ไอ้นี่ก็เป็นเด็กที่นอนห้องเดียวกับไอ้พงษ์ ชื่อไอ้ชิว

“ก็ชักว่าวอยู่น่ะสิ ไอ้สัตว์ มึงไม่มีตาดูเหรอ” ไอ้พงษ์ตอบ มือก็ยังไม่หยุดกระทอกเข้าออก ไอ้นี่เวลาพูดจากับเพื่อน บางทีก็ถ่อยๆเหมือนกัน

ไอ้ชิวมองตาค้าง มองเหตุการณ์ว่าวหมู่ตาไม่กระพริบ

“มึงจะยืนดูทำซากอะไรวะ มาชักว่าวกัน เร็วๆ” ไอ้พงษ์สั่งไอ้ชิว ฟังการพูดจาแล้วสงสัยไอ้สองคนนี้มันจะสนิทกัน

ไอ้ชิวก็เลยปลดผ้าเช็ดตัว แล้วก็เข้ามาร่วมมหกรรมชักว่าวกับพวกเรา การชักว่าวในคืนวันนั้นเป็นเหตุการณ์ที่มันมาก เพราะมีเด็กร่วมกันชักว่าวหมู่ถึง ๖ คนภายใต้การนำของไอ้พงษ์ ก่อนหน้านั้นผมกับไอ้ชัชก็ไม่เคยเข้าร่วมการชักว่าวหมู่กลุ่มใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลย

ผมแตกก่อนคนแรกเลย เพราะตื่นเต้นมาก น้ำว่าวพุ่งออกมาเป็นสาย แล้วหลังจากนั้นคนอื่นๆก็ทยอยแตกตามมา แต่แตกแบบไม่พุ่ง แค่ทะลักออกมาแล้วก็หยดลงกับพื้น ส่วนไอ้พงษ์นั้นอึดที่สุดตามเคย พวกเราแตกกันแล้วยังดูมันชักอีกตั้งนานกว่ามันจะแตก แต่เวลาดูมันน้ำว่าวแตกแล้วสะใจ เพราะมันพ่นทะลักออกมาเยอะมาก แต่ที่ไม่ค่อยชอบคือน้ำว่าวมันโคตรเหม็นคาวเลย