ตอนที่ 40

ไอ้ชัชกดควยของมันทิ่มลงมาในรูก้นของผม ตอนควยของมันชำแรกเข้ามา ผมเจ็บแปลบ แต่ก็ต้องจำทน

ไอ้ชัชเห็นควยของมันชำแรกเข้ามาได้แล้วก็พยายามดันต่ออีก มันชำแรกเข้าไปได้อีกช่วงหนึ่ง ผมก็รู้สึกแสบร้อนที่ก้นจนทนไม่ไหวตามเคย ก็เลยกระเถิบตูดหนี

ทันใดนั้นเอง มีเสียงคนเดินเข้าห้องน้ำมาอีก วันนี้มันเป็นอะไรของมันวะ ทำไมคนเข้าห้องน้ำบ่อยจัง ผมกับไอ้ชัชยืนตัวแข็งอีกครั้งหนึ่ง แต่คราวนี้โชคดีที่ไอ้คนที่มามันเข้ามาฉี่เฉยๆ ฉี่เสร็จมันก็รีบออกไป แต่มันก็ทำให้เราเกิดความกลัวขึ้นมาอีก

“ชัช รีบๆเถอะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า” ผมเร่งมัน

ไอ้ชัชก็คงเห็นท่าไม่ได้การ เลยได้แต่เพียงไถร่องก้นของผม มันไถได้ไม่นานน้ำก็แตก คราวนี้รู้สึกว่าน้ำของมันเยอะเป็นพิเศษเหมือนกัน เพราะก้นของผมเลอะไปหมดเลย ดังนั้นจนแล้วจนรอด เราก็ยังเสียบกันไม่สำเร็จ

“ตายห่า” ไอ้ชัชอุทานเบาๆหลังจากน้ำแตกเรียบร้อยแล้ว “ลืมเอาทิชชู่มา”

คือตามปกติ เวลาเราจะมาสนุกกันในห้องน้ำ เราจะติดเอาทิชชู่มาด้วย เวลาน้ำแตกแล้วก็ใช้ทิชชู่เช็ดเอา เพราะถ้าล้างน้ำก็จะวุ่นวายและมีเสียงดังด้วย แต่คราวนี้ด้วยความที่มัวนึกถึงแต่เรื่องที่จะได้เสียบตูดกัน เลยลืมเอาทิชชู่มาเสียสนิท แล้วคราวนี้มันก็เลอะสุดๆเสียด้วย เพราะไม่ได้เลอะแต่น้ำว่าว แต่ว่ามันเลอะออยล์ด้วย

เมื่อไม่มีอะไรเช็ด ก็ไม่รู้จะทำยังไง อาบน้ำใหม่ก็ไม่ได้เอาอุปกรณ์อะไรมาเลย แต่ถึงจะอาบก็ไม่ได้เพรราะเสียงอาบน้ำจะทำให้เด็กในหอตื่นขึ้นมา

ทำไปทำมาก็เลยต้องตัดสินใจกลับห้องทั้งๆที่เลอะเทอะแบบนั้น ใส่กางเกงในเข้า แล้วก็ใส่กางเกงนอนกับเสื้อนอน ตอนใส่กางเกงในนี่ก็ กึ๋ยยย์ ก็ทั้งก้นและท้อง ท้องน้อย เลอะด้วยน้ำว่าวกลิ่นคาวเหมือนคาวปลาคลุ้งไปหมด บรรยายความรู้สึกไม่ถูกเหมือนกัน การเล่นเสียวกับไอ้ชัชครั้งนี้นับว่าทุลักทุเลสุดๆ ไอ้ชัชก็ทุลักทุเลพอกัน ยังดีนะครับที่วันนี้ใส่กางเกงในมาด้วย คือปกติเด็กนักเรียนประจำมักจะใส่กางเกงในนอนด้วย ไม่มีใครสอนหรอกครับ แต่เห็นคนอื่นทำก็เลยทำบ้าง เหมือนกับเป็นธรรมเนียมที่รู้กัน แต่ทว่าตั้งแต่ ป.๕ เป็นต้นมา ผมก็ได้ซึมซับเอานิสัยไม่ใส่กางเกงในจากไอ้นัยมาบ้าง ดังนั้นบางคืนก็ไม่ได้ใส่กางเกงในนอน ตื่นเช้าก็ควยโด่ตุงเกางเกงนอนเลย แต่ก็ไม่อายอะไร เพราะเพื่อนๆในห้องนอนขนาดอาบน้ำยังแก้ผ้าอาบด้วยกัน เรื่องควยโด่ในกางเกงแค่นี้ไม่เห็นจะเป็นไร

นี่ถ้าไม่ได้ใส่กางเกงในมา ชุดนอนของผมคงต้องเปรอะไปด้วยน้ำว่าวไปหมดแน่เลย

พอแต่งตัวเสร็จ เราสองคนก็ค่อยๆชะแง้ออกมาจากห้องส้วม หลังจากนั้นพอเห็นปลอดคนก็รีบย่องกลับไปที่ห้องนอนทันที แต่เวลานอนนี่นอนไม่ค่อยหลับเลยครับ มันรู้สึกแหยะๆในกางเกงอย่างไรก็ไม่รู้

หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็ผลอยหลับไป หลับรวดตื่นขึ้นมาอีกทีก็กริ่งปลุกตอนเช้าเลย

ผมนอนดิ้นอย่างสบายใจอยู่บนเตียงเพราะเพิ่งตื่นกำลังงัวเงีย เลยลืมไปว่าเมื่อคืนไปทำอะไรมา

“เฮ้ย กลิ่นอะไรวะ คาวชิปเป๋งเลย” เสียงไอ้อั้นคนที่อยู่เตียงถัดจากผมเอะอะเอ็ดตะโร “ใครเอาปลาแห้งมาไว้ในห้องวะ”

“นั่นดิ กลิ่นตุๆ ใครเอามาวะ” อีกคนหนึ่งก็บ่น ทำจมูกฟุดฟิด

ส่วนผมนั้นตอนนั้นไม่ได้กลิ่นอะไรเลย แต่ก็ยังไม่ได้เฉลียวใจว่ากลิ่นนั้นมาจากที่ไหนเพราะเพิ่งตื่นนอน สมองยังไม่แล่น

“กลิ่นไรฟะ ไม่เห็นได้กลิ่นเลย” ผมบอก ตัวก็ยังนอนเกลือกลิ้งอยู่บนเตียง

ไอ้อั้นทำจมูกฟุดฟิดไล่มาจนถึงเตียงผม “กูว่ากลิ่นมาจากเตียงมึงนะไอ้อู” ไอ้อั้นพูด

“กลิ่นอะไรวะ ไม่เห็นมี มึงได้กลิ่นมั้ยไอ้ชัช” ผมไม่ได้กลิ่นก็เลยหันไปถามไอ้ชัช เห็นมันนอนทำหน้าตูมอยู่บนเตียง ไม่พูดอะไร

“มาจากมึงนี่แหละไอ้อู” ไอ้อั้นสรุปแบบฟันธงหลังจากมันเอาจมูกมาดมตามเตียงและตามตัวผม “หูย กางเกงกลิ่นคาวฉุยเลย ไปทำอะไรมาวะ” มันแหกปาก

ฉิบหาย นึกได้แล้ว กลิ่นน้ำว่าวที่มันเลอะตัวผมอยู่นั่นเอง ถ้ายังงั้นตัวไอ้ชัชก็คงมีกลิ่นเหมือนกัน มิน่าล่ะมันนอนทำหน้าตูมไม่กล้าพูดอะไร กลัวไอ้อั้นสืบมาถึงตัวมันนั่นเอง

ไอ้อั้นไม่พูดเปล่า มันถือวิสาสะรั้งเป้ากางเกงผมขึ้นมาพิจารณา เห็นที่เป้ามีคราบแข็งจับเป็นปื้นเลย มันดึงกางเกงนอนของผมลง แล้วสำรวจกางเกงในที่ผมใส่อยู่ เห็นคราบน้ำว่าวแห้งกรังเต็มไปหมด ก็กางเกงในแอ๊ปเปิ้ลบางๆนี่ครับ พอมันซับคราวน้ำว่าวจากลำตัวของผมก็จับเป็นคราบแห้งกรังบนกางเกงใน

“ไอ้ห่านี่ฝันเปียกนี่เอง ฮ่าๆๆ” ไอ้อั้นสรุปแล้วก็หัวเราะเอิ๊กอ๊าก พวกเพื่อนๆในห้องก็พากันล้อเลียนที่ผมฝันเปียกกันสนุก “มึงชักว่าวบ่อยๆแล้วยังฝันเปียกอีก ขี้เงี่ยนฉิบหายเลยนะมึง” เรื่องพฤติกรรมการชักว่าวของผมนั้นพวกเพื่อนๆจะรู้กันเพราะไปชักว่าวหมู่กับไอ้พงษ์

“เมื่อคืนมึงฝันว่าอะไรวะไอ้อู ได้ไปตีหม้อเหรอ” อีกคนหนึ่งแซว

รอดตัวไป ให้พวกเพื่อนมันคิดว่าผมฝันเปียกก็ยังดี ดีกว่ารู้ความจริงว่าผมไปเล่นเสียวกับไอ้ชัชมา ส่วนไอ้ชัชยังไม่กล้าลุกจากเตียง สงสัยกลัวคนได้กลิ่นจากตัวมันมั้งครับ เพราะถ้าผมมีกลิ่นติดตัว ไอ้ชัชก็คงมีด้วย แต่บังเอิญไอ้อั้นมัวมาสนใจผมเสียก่อน เลยไม่ได้สังเกตว่าที่จริงแล้วคนที่ส่งกลิ่นมีอยู่สองคน

- - - - -

เช้าวันนั้น ในห้องเรียนก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติ ขณะที่ผมกับไอ้ชัชมาถึงห้องเรียน ก็พบว่าไอ้นัยนั่งคุยเล่นกับเพื่อนๆอยู่แล้ว ปกติไอ้นัยมักจะมาก่อนครับ พอไอ้นัยมันเห็นผม มันก็หลิ่วตาให้อย่างมีเลศนัย ซึ่งมีแต่เราสามคนเท่านั้นที่รู้ว่ามันหมายความว่าอะไร

ไอ้ชัชเดินเข้าไปตบหัวไอ้นัยเล่น

“อรุณสวัสดิ์ นี่แน่ะ ขอเบิร์ดกะโหลกสักที”

ไอ้นัยทำหน้าทะเล้น แล้วมองไปที่บั้นท้ายไอ้ชัช“เป็นไงชัช วันนี้สบายดี ฮุฮุ”

ไอ้ชัชรู้ทันว่าไอ้นัยคิดอะไร “มึงถามไอ้อูเอาเองก็แล้วกัน” ว่าแล้วก็โน้มหน้าไปพูดข้างๆหูไอ้นัย “เมื่อคืนมันฝันเปียก เพื่อนในห้องนอนรู้กันหมด”

ไอ้นัยอ้าปากหวอ ทำหน้าเหวอๆ นึกไม่ถึงว่าผมจะฝันเปียกทั้งๆที่อุตว่าห์เอาเบบี้ออยล์ไปให้ส่วนไอ้ชัชนั้นแม้พูดข้างๆหูไอ้นัย แต่เสียงมันไม่ได้เบาเอาเลย เพื่อนๆในห้องที่กำลังจับกลุ่มคุยกับไอ้นัยอยู่ได้ยินกันหมด (ก็ที่จริงมันจงใจพูดให้คนได้ยิน)

“ไอ้อูฝันเปียกเหรอ ฮ่าๆๆๆ”

พวกมันฮากันลั่น ช่วยกันล้อเลียนผมใหญ่ ไอ้ชัชนะไอ้ชัช ทำกันได้ รู้ว่าเรื่องไม่จริงแล้วยังเอามาป่าวประกาศ แต่ที่จริงก็สนุกดีครับ ไม่ได้โกรธมันหรอก เรื่องแค่นี้ไม่อายอยู่แล้ว หน้าชักจะหนา อิอิ