Saturday, January 10, 2009

ภาคสอง ตอนที่ 50

ในช่วงแรกที่ไอ้นัยมาพักกับเรา เอ๊ดก็มาคลุกคลีอยู่ด้วย แต่เมื่อหลายวันผ่านไป เอ๊ดก็มีเรื่องให้ไปโน่นมานี่อยู่บ่อยๆ ดังนั้นในช่วงหลังๆผมกับไอ้นัยจึงขลุกกันเอง และสามารถแว่บไปนั่งเล่นที่บึงน้ำได้อีกหลายครั้ง

ในวันสุดท้าย ก่อนที่ไอ้นัยจะกลับกรุงเทพฯ เราแวะมาที่บึงน้ำกันอีกครั้งเพื่ออำลาโลกส่วนตัวของเรา

“ปีนี้สนุกที่สุดเลย” ไอ้นัยพูดขึ้น

“แน่ละสิ ขี่รถเครื่องจนหนำใจ จะไม่สนุกได้ยังไง” ผมพูด ปีนี้ไอ้นัยสนุกมากจริงๆ

“ปีหน้าคงได้มาอีกนะ” ไอ้นัยพูด ว่าแล้วก็ถอนหายใจ

“ปีที่แล้วกูพูดแบบนี้ แล้วมึงว่ากูพูดเป็นลาง ปีนี้มึงกลับพูดเป็นลางเสียเอง ทำไมจะมาไม่ได้ล่ะ มึงก็มาทุกปีอยู่แล้ว” ผมปลอบใจมัน แต่ที่จริงก็ใจหายเมื่อฟังมันพูดเหมือนกัน อนาคตไม่แน่นอน ใครจะแน่ใจได้เล่า

ต้นเม่าต้นเก่าที่เราเคยปีนกันเล่นตั้งแต่ยังอยู่ชั้นประถมยืนต้นตระหง่าน ไอ้นัยเดินไปลูบคลำลำต้นเล่น

“อยากปีนขึ้นไปว่าวบนต้นไม้อีกเหรอ” ผมถามมัน หวนคิดถึงความซนของเราสองคนก็อดขำไม่ได้

ไอ้นัยยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆใบหูของผม “ไอ้เปรต”

“แน่ะ เดี๋ยวนี้ปากจัด” ผมแหย่มัน

หลังจากนั้นเราก็กลับไปที่บ้านเพื่อเตรียมตัวเดินทางเข้ากรุงเทพฯ ไอ้นัยเข้าไปร่ำลาแม่และเอ๊ด

“แล้วมาเที่ยวอีกนะนัย” แม่พูดด้วยความเอ็นดู “ฝากดูแลอูด้วย อูพอเข้าวัยรุ่นแล้วใจร้อน แม่เป็นห่วงกลัวจะไปมีเรื่องมีราวเข้า นัยใจเย็นกว่ามาก ยังไงก็คอยช่วยรั้งอูเค้าบ้างนะจ๊ะ”

แม่เข้าใจเตือนดีจริงๆ แต่หารู้ไม่ว่า ลูกชายคนนี้มีเรื่องไปเรียบร้อยแล้ว

ไอ้นัยหันมามองหน้าผมแล้วอมยิ้ม “อูดื้อจะตาย ใจร้อนด้วย ใครพูดก็ไม่ฟังครับแม่”

ไอ้นัยนะไอ้นัย หาโอกาสเผาเพื่อนได้ดีจริงๆ

“ไม่หรอก” แม่พูด “อูเค้าเชื่อฟังนัยคนเดียว แม่ดูออก แม่ถึงได้ฝากกับนัยไง”

แม่รู้ใจผมจริงๆ แต่มันก็ทำให้ผมหนาวๆร้อนๆ แม่รู้ใจผมขนาดนี้ แล้วแม่จะรู้ไหมว่าผมกับไอ้นัย...

“ได้ครับ ผมจะดูแลอูให้แม่เอง” ไอ้นัยพูดพลางวางมาดราวกับเป็นพี่ชายขึ้นมาทันที ไอ้นัยกับผมเกิดปีเดียวกัน แต่ไอ้นัยเกิดก่อนผมสองสามเดือน ดังนั้นบางครั้งมันนึกสนุกขึ้นมาก็จะวางมาดพี่ชายมาข่มผม

“นี่แน่ะ ดูแล” ผมเขกหัวมันไปเบาๆหนึ่งที

หลังจากนั้นเราก็เดินทางเข้ากรุงเทพฯ มีพ่อ ผม และไอ้นัย ที่จริงผมก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรที่จะต้องเข้ากรุงเทพฯ เพียงแค่ติดรถเพื่อมาส่งไอ้นัยเหมือนที่เคยทำมาเท่านั้นเอง

พ่อขับรถมาส่งไอ้นัยที่บ้านเหมือนเช่นทุกครั้ง ก่อนไอ้นัยจะเข้าบ้าน ผมเอาขวดเบบี้ออยล์ออกมาจากเป้แอบยัดใส่มือมัน

“เก็บไว้ที่บ้านมึงดีกว่า” ผมพูด “วันหลังจะได้มาใช้”

“เหลือนิดเดียวยังเก็บมาอีก” ไอ้นัยหัวเราะเมื่อเห็นขวดออยล์

“เออ ขี้เกียจซื้อใหม่โว้ย” ผมตอบ

“เทอมนี้มึงจะพนันผลสอบกันอีกมั้ย” ไอ้นัยท้าทาย

“ไม่เอาล่ะ” ผมส่ายหน้า

“ทำไมล่ะ” ไอ้นัยผิดคาดที่ผมไม่สู้

“กูขี้เกียจได้แบงก์กาโม่” ผมตอบ

- - -

ต้นเดือนพฤษภาคม

ช่วงปิดเทอมที่ผมอยู่ต่างจังหวัด ผมต้องหยุดเรียนเปียโนไประยะหนึ่ง ปกติการเรียนของผมก็คืบหน้าช้าอยู่แล้ว การเรียนไม่ต่อเนื่องยิ่งทำให้ผมคืบหน้าได้ช้าลงไปอีก

เทอมนี้ผมเข้ามากรุงเทพฯเนิ่นเล็กน้อย ทั้งนี้ เพื่ออาศัยช่วงเวลาก่อนเปิดเทอมเข้าไปซ้อมเปียโนที่โรงเรียนดนตรี พร้อมกันนั้น จะได้มีโอกาสเจอไอ้นัยด้วย ตลอดเวลาช่วงปิดเทอมที่ผมอยู่ต่างจังหวัดนั้น ผมคิดถึงไอ้นัยมาก คิดถึงมันอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อยู่บ้านแล้วไม่ค่อยมีความสุขเท่าไร ใจมันอยากจะมากรุงเทพฯ จะได้มีโอกาสเจอไอ้นัยบ้าง

ผ่านปิดเทอมใหญ่ครั้งใด ผมมักรู้สึกว่าไอ้นัยเปลี่ยนแปลงไปทุกปี ปีนี้ก็เช่นกัน ตัวมันไม่โตขึ้นเท่าไร แต่ที่เปลี่ยนไปคือบุคลิก

ไอ้นัยดูจะห่วงเรื่องบุคลิกภาพของมันมากขึ้น จะเห็นได้จากการแต่งตัวที่ตามสมัยของวัยรุ่นมากขึ้น มีเสื้อผ้าใหม่ๆมากขึ้น และที่สำคัญคือมันดูน่ารักมากยิ่งขึ้น…

สไตล์กางเกงนักเรียนในช่วงนั้นนิยมใส่คับๆ สั้นๆ กันจนเป็นแฟชั่น บางคนก็ตัดขากางเกงเสียจนสั้นมาก ไม่น่าดูเอาเลย ส่วนไอ้นัยนั้นมันชอบใส่ทรงรัดรูปเล็กน้อย พอเห็นก้นงอนๆ ส่วนขากางเกงก็สั้นนิดหน่อย ไม่ถึงกับสั้นมาก รัดรูปชวนมองดี

นอกจากกางเกงรัดๆแล้ว ก็จะมีอีกพวกหนึ่งที่ใส่ใหญ่โคล่งไปเลย แต่ไม่ค่อยนิยมกันมากเท่าทรงรัดรูป แต่ไอ้นัยก็มีไว้ทั้งสองแบบ ไม่ให้ตกยุค ส่วนผมนั้นใส่กางเกงนักเรียนทรงมาตรฐานที่ซื้อสำเร็จรูปเช่นเดิม เนื่องจากผมไม่ค่อยสนใจเรื่องแฟชั่นนัก

ผลสอบของชั้น ม.๑ เทอมปลาย ปรากฏว่าไอ้นัยได้เกรดเกิน ๓.๕ อีก ส่วนผมนั้นสอบได้เกรด ๓ ต้นๆ โชคดีที่ไม่ได้พนันกับไอ้นัยเอาไว้ ไม่อย่างนั้นคงต้องได้แบงก์กาโม่มาอีก

เมื่อเปิดเทอมใหม่ คราวนี้เรากลายเป็นรุ่นพี่ ม.๒ ไปแล้ว ไม่ใช่เป็นน้องเล็กอีกต่อไป เป็นเรื่องน่าแปลกที่ตอนผมอยู่โรงเรียนเก่า แม้จะเรียน ป.๖ เป็นรุ่นพี่ตั้งห้าชั้น แต่ไม่ค่อยรู้สึกถึงความเป็นรุ่นพี่เท่าใดนัก แต่เมื่อมาอยู่ที่นี่ การเป็นรุ่นพี่กลับรู้สึกมีความหมายมาก แม้จะเป็นรุ่นพี่เพียงชั้นเดียว แต่ยังเป็นน้องอีกสี่ชั้นก็ตาม

ที่นี่พอขึ้นชั้นเรียนใหม่ก็จะคละห้องกันใหม่ ในปีนี้ผม ย้ายไปเรียนตึกเดียวกับไอ้นัย แต่อยู่ชั้นสอง ส่วนไอ้นัยย้ายลงมาเรียนชั้นล่างของตึกเดิม

เพื่อนร่วมห้องเมื่อชั้น ม.๑ ของผมส่วนใหญ่กระจายไปอยู่ห้องอื่นๆกันเกือบหมด คงเหลือเพื่อนเก่าจากชั้น ม.๑ เพียง ๓ คนเท่านั้น คือ ตี๋ จิ และนก ส่วนโหนกนั้นไม่ต้องพูดถึง โชคดีที่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน

ตั้งแต่ปีที่แล้ว นกตัวเล็กและดูยังเด็กมาก ตอนอยู่ ม.๑ รูปร่างหน้าตาราวกับเด็ก ป.๕ พอมาปีนี้แม้นกจะโตขึ้นอีกหน่อย แต่ก็ยังดูเด็กกว่าเพื่อนๆอยู่ดี

“อุ๊ย น้องๆ นี่โรงเรียนมัธยมนะครับ ไม่ใช่โรงเรียนประถม มาผิดโรงเรียนแล้ว” จิร้องทักนกเมื่อเห็นนกย่างเท้าก้าวแรกเข้าชั้นเรียนใหม่

“พี่ๆ นี่โรงเรียนมัธยม ไม่ใช่มหาวิทยาลัย แก่ก็อยู่ส่วนแก่ดิ” นกย้อนเกล็ดคืนเข้าให้ เรียกเสียงฮาจากเพื่อนๆ


<กางเกงนักเรียนทรงรัดรูป เป้าเกางเกงตึง ที่นิยมกัน>

21 comments:

Anonymous said...

ตอนนี้มาโพสเป็นคนแรก ดีใจอ่ะ

สวัสดีปีใหม่นะครับทุกคน

แบงค์

Anonymous said...

หึๆ ของผม(กางเกง)ตัดมาใหญ่ไปนิด เลยพับขาขึ้นมา
เอาเตารีดรีดจนเป็นขอบแล้วเย็บติดกันแบบซ่อนด้าย
เลยกลายเป็นกางเกงขาใหญ่แต่สั้น คูเท่ห์ไม่ซ้ำใคร
ตอนนั้นขึ้นม.3ครับ(อูเป็นรุ่นน้องผมปีนึง ดูตามปีที่บอก)
ฝ่ายปกครองไม่ชอบใจนัก แต่ไม่เอาเรื่อง
เพราะดูบังเอิญูเท่ห์มากกว่าตั้งใจผิดระเบียบครับ
(เสื้อก็ตัดค่อนข้างใหญ่ ผ้าหนาทั้งเสื้อ-กางเกง)

สืบปีกันใหญ่เลยนะครับ ช่างเถอะ อ่านเอาความสุข ไม่ต้องคิดมาก หุๆ

Anonymous said...

... วันนี้ออกไปเรียนพิเศษ+หาหมอฟัน พึ่งกลับถึง
บ้านครับอาอู

ปรกติวันเสาร์หลานเรียนพิเศษครับ T-T

หลาน Arus ของอาอู

Anonymous said...

รูปแบบนี้ไม่เห็นต้องพลางเลย
หรือว่า เป็นรูปใครรึป่าว

กางเกงแบบนี้ก็ยังมีเด็กตัดใส่กันอยู่ไม่ใช่เหรอ
ผมว่าผมเคยเห็นน่ะ แต่ไม่มาก

Anonymous said...

(^_^)ที่1 ของปี(^_^)
วันนีวันเด็ก พรุ่งนี้จะไปเทสคณิตสะหน่อยเทสหัว รุ่นลุงอูคงไม่มี ลุงอูไมมันไปม2แล้วละ ไม่ยอม ไม่ยอม เรื่องโหนก แล้วหัวหน้าพงษือีกละคบกับดิษป่าวเนีย ขออีกนะนะครับคุณลุงอู นะนะขอนะ อ่อกางเกงผมยาวนะลุงเกิอบถึงเข่า ไข่ไม่ลอด ก้ากก้าก

yo408 said...

มาเม้นท์ให้กำลังใจ

Anonymous said...

กลับมาให้กำลังในเหมือนเดิมครับ

Anonymous said...

มาอ่านแล้วครับ....
วันนี้ขอเม้นต์ฯ แค่นี้ครับ

Anonymous said...

เย้ๆ มาต่อแล้ววว

รุ่นผมใส่กางเกงยาวๆหน่อยอ่ะ เกือบถึงเข่าอะไรเงี้ย (ใช่ป่ายหว่า ความจำเริ่มสับสน 555)

อยากให้อูกะนัยตกลงปลงใจเป็นแฟนกันเร็วๆจัง อิอิ

Anonymous said...

สืบรุ่นกันใหญ่ ที่จริงผมก็ไม่ได้ปิดหรอกครับ เพียงแต่ไม่ได้บอกตรงๆเท่านั้นเอง แต่ถ้าลองไปไล่เรียงดูก็น่าจะพอรู้

ที่ใส่เอฟเฟกต์ลงไปในรูปเพราะว่าอยากให้เป็นภาพเข้าชุดกันกับที่ผ่านๆมา ไม่ได้ใส่เอฟเฟกต์เพื่อพรางครับ เพราะตัดส่วนหัวออกไปแล้ว ดูก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร

กางเกงนักเรียนในช่วงนั้นทรงรัดรูปขาสั้นๆฮิตที่สุด รัดรูปขายาวก็มี ขาสั้นแต่บานก็มี แต่สองอย่างหลังผมว่าไม่ค่อยน่าดูเท่าไร สู้ใส่ทรงมาตรฐานยังน่าดูเสียกว่า พวกที่ใส่โคล่งๆก็มีแต่น้อย กางเกงโคล่งโพสต์รูปให้ดูกันไปแล้วในตอน 46

ช่วงนั้นยังนิยมเสื้อรัดรูปด้วยครับ ใครหุ่นดีใส่แล้วน่าดูมากเลย

ยังมีภาพเก่าๆอีกหลายภาพ วันหยุดไปขุดออกมา จะทยอยเอามาโพสต์ให้ครับ

T1000 ยังไม่เข้ามาเลย รู้สึกสำนึุกผิดอย่างมาก ที่มักลืมทักทาย T1000 ขอโทษด้วย อย่าน้อยใจนะครับ

Anonymous said...

แว่วๆมาว่า พี่ T1000 เขาไปเฮงๆ ที่ปอยเปต
กำลังนับแต้ม BlackJack

Anonymous said...

ู^
^
^
หลาน Arus ของอาอู

Anonymous said...

^
^
คิดได้เนอะ ปอยเปต
พี่แพลนใว้ตอนสงกรานต์โน้น

ที่จริงเข้ามาอ่านแล้ว แต่ว่ายุ่งจริงๆคับ
ใหนจะงานนอกอีก สิ้นปีจะออกซิตี้สักคน คิดว่าดีม่ะคับ

ไม่ได้น้อยอกน้อยใจรัยหรอกน่า ผมออกจะดกดำ

t1000

Anonymous said...

อัพเร็วๆนะงับ
เป็นเรื่องที่ดีมากงับ
มีทั้งความอบอุ่น
น้ำตา
เรื่องเสียวๆ
และความแค้น
ครบเลยอะงับ

เป็นกำลังให้เสมองับ

Anonymous said...

แวะมาดู

คอยตอนใหม่อยู่ครับ...

Anonymous said...

สัปดาห์นี้งานเยอะครับ หัวถึงหมอนก็หลับเลย รอนิดนะครับ จะพยายามเร่งตอนต่อไป

หลานงับๆที่แปลเพลงไม่ออกนี่ตกลงตอนนี้แปลออกแล้วใช่ไหมครับ เป็นเพลงโปรดของอาเพลงหนึ่ง เพราะว่ามีความหลังกับมันไงครับ

Anonymous said...

ใช่งับ
แปลออกแล้วงับ
ความหมายดีมากงับ
ซึ้งกินใจงับ

Anonymous said...

ติดตามอ่านมาตลอดเลยตั้งแต่ตอนแรก
อ่านมาตั้งแต่อยู่ในเวบปาล์ม

มาให้กำลังใจ
มาอัพตอนใหม่เร็ว ๆนะคับ


Mark-Mine

Anonymous said...

สวัสดีครับ พี่อู มาเม้นท์ให้นะครับ
ติดตามเรื่องของพี่มาตลอด
ตอนนี้ผมอยู่เมืองนอกครับ
หนาวมาก แต่ที่ไทยก็หนาวเหมือนกัน
(แม่บอก)ใส่เสื้อหนาว นอนห่มผ้าด้วยล่ะครับ

ระวิ ภุมมะทั้งโสรา ปัจจะแก่ลัคนา พุธเก้า.....

jimmygoodboy@hotmail.com
พี่อูแอดมาก็ดีนะ ผมจะได้คุยเรื่องดวงกะพี่อู

Anonymous said...

ยังตามมาให้กำลังใจเหมือนเดิมครับ

Anonymous said...

ง่ะ ม.2 คละห้องใหม่

อู ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับ ใหญ่ และก็ ดิษฐ์

น่าเสียดายจัง อุตส่าห์ลุ้นอยู่อ่ะครับ


ไอซ์