Sunday, August 30, 2009

ภาคสาม ตอนที่ 17

“ไม่เอา อูไม่ไปไหนทั้งนั้น อูจะเรียนที่เดิม” ผมโพล่งสวนขึ้นมาบ้าง ไม่เข้าใจความคิดของพ่อเหมือนกันว่าคิดอะไรได้ประหลาดขนาดนั้น

“เอ๊ะ ไอ้นี่” พ่อแสดงอาการฉุนเฉียวออกมา

นิสัยใจร้อนของผมนั้นที่จริงก็ไม่ได้มาจากใครที่ไหน คงได้รับมาจากทั้งพ่อและแม่นั่นเอง ปกติพ่อจะไม่ชอบทำอะไรชักช้า อืดอาด หรือยืดยาด ก็น่าจะถือได้ว่าเป็นคนใจร้อน ส่วนแม่นั้นเป็นคนใจร้อนแบบไม่ชอบผัดวันประกันพรุ่ง ตัวแม่เองเมื่อคิดอะไรก็มักจะทำในทันที หรือถ้าสั่งงานไปแล้วก็อยากให้เริ่มทำเร็วๆ อย่างผมกับเอ๊ดนี่จะเจอประจำ คือถ้าแม่เรียกใช้อะไรแล้วพวกเราชักช้า แม่ก็มักจะทำเสียเองโดยไม่รอให้เราทำ ที่จริงคนที่นิสัยค่อนข้างแตกต่างจากพ่อแม่น่าจะเป็นเอ๊ดมากกว่าผม เพราะเอ๊ดนั้นเป็นคนใจเย็น ไม่รู้ว่ารับเอาส่วนไหนของพ่อและแม่มา ส่วนผมนั้นแม้ได้รับความใจร้อนมา แต่มักเป็นความใจร้อนแบบผลีผลาม ขาดการไตร่ตรอง

ปกติพ่อจะมีความอดทนกับลูกๆพอสมควร แต่วันนี้กลับไม่ใช่ พ่ออารมณ์เสียจนผมตกใจ ส่วนแม่นั้นขยิบตาส่งสัญญาณให้ผมสงบปากคำเอาไว้

“อ้าว แม่ก็ช่วยพูดบ้างสิ” พ่อหันมาพูดกับแม่

“เรื่องนี้เอาไว้คุยกันทีหลังดีกว่าป๊า” แม่พยายามปรามพ่อ

ผมรู้สึกเอะใจชอบกล เพราะคล้ายกับว่าพ่อและแม่มีการตกลงอะไรมากันไว้ก่อนแล้ว แต่แม่ไม่ยอมพูดต่อ พ่อดูอารมณ์เสียจนผมเข้าหน้าไม่ติด บ่นผมอยากหนัก และพยายามจะพูดเรื่องย้ายโรงเรียน ส่วนแม่ก็พยายามขัดพ่อเอาไว้ไม่ให้พูดเรื่องนี้ การคุยในวันนั้นที่เสริมมิตรจึงไม่ค่อยได้เรื่องอะไรนัก ส่วนมากก็จะเป็นการเถียงกันเสียมากกว่า

คืนนั้นพ่อกับแม่พักที่บ้านคุณลุงโดยนอนในห้องของผมนั่นเอง เพราะว่าพ่อไม่อยากขับรถกลับบ้านในเวลากลางคืน ปกติถ้าพ่อกับแม่ต้องการค้างคืนในกรุงเทพฯก็มักจะไปพักที่โรงแรมเพราะเกรงใจคุณลุงคุณป้า แต่ครั้งนี้กลับผิดไปจากปกติ

สำหรับผมนั้นวันนี้เป็นวันที่เกิดเรื่องราวขึ้นมากมาย ตั้งแต่ตาลตาย ฝังศพตาล โดนไอ้กี้ด่า แล้วก็ยังมาถูกชำระโทษจากพวกผู้ใหญ่ กลางคืนยังต้องมานั่งเถียงกันระหว่างพ่อแม่ลูกอีก ช่างเป็นวันที่วุ่นวาย ดังนั้นเมื่อหัวถึงหมอน ผมก็หลับทันที ในสำนึกวูบสุดท้ายก่อนที่ผมจะหลับไป ผมนึกถึงตาล นึกถึงเหตุการณ์เมื่อเช้ามืด ตอนที่ขุดหลุม วางร่างตาลลงในหลุม และกลบดิน... ผมต้องส่งเพื่อนให้จากไปชั่วนิรันดร์ด้วยมือของผมเอง...

- - -

ที่สนามบินดอนเมือง เวลา ๖.๔๕ น.

ผมวิ่งเข้ามาในตัวอาคารผู้โดยสารขาออก พลางหันรีหันขวาง ไม่รู้ว่าจะไปหาไอ้นัยที่ไหน ผมวิ่งอย่างสะเปะสะปะไปทั่วเพื่อจะหาไอ้นัย

ทันใดนั้นผมก็เห็นเงาหลังของเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งในชุดนักเรียน ยืนหันหลังให้ผมอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร เงาหลังนั้นช่างคล้ายไอ้นัยเหลือเกิน โดยไม่รอช้า ผมรีบไปวิ่งไปที่ร่างนั้นทันที

เมื่อเข้าใกล้ ร่างนั้นกลับหายไปในฝูงคน ผมพยายามมองหาอีกครั้ง ก็เห็นร่างนั้นอยู่ไกลออกไปหลายสิบเมตรและกำลังเดินห่างออกไป

ผมรีบวิ่งตาม เมื่อเข้าไปใกล้จึงแน่ใจว่าเงาหลังที่ผมเห็นนั้นคือไอ้นัยนั่นเอง

“นัย” ผมตะโกนลั่น “รอก่อน”

ไอ้นัยไม่หันกลับมา แต่กลับเดินหน้าต่อไปอย่างเร่งรีบ ผมรีบวิ่งตามไป แต่วิ่งเท่าไรก็ไม่ทันไอ้นัยเสียที ผมรู้สึกว่าผมกำลังซอยเท้าอยู่กับที่ ไม่สามารถเคลื่อนไปข้างหน้าได้...

“นัย รอด้วย” ผมตะโกนสุดเสียง

ผมเห็นนัยหายเข้าไปในลิฟต์ ผมพยายามวิ่งตามเต็มที่ ปากก็ตะโกนเรียกไอ้นัย แต่กว่าจะคืบหน้าไปได้แต่ละเมตรมันช่างเชื่องช้าและกินแรงเสียเหลือเกิน

ในที่สุดผมก็วิ่งมาถึงหน้าลิฟต์ และกดปุ่มเพื่อเรียกลิฟต์ ผมรู้สึกเหนื่อยมากจนต้องหอบออกมา

เมื่อลิฟต์เปิดออก ผมรีบก้าวเข้าไปในลิฟต์ทันที

ภายในลิฟต์ ผมพบไอ้นัยในชุดนักเรียนนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่บนพื้น ใบหน้าของไอ้นัยที่เคยสดชื่นแจ่มใสกลับดูเศร้าหมอง ผิวหน้าสีน้ำผึ้งกลับกลายเป็นสีเขียวอมม่วง สีหน้าของไอ้นัยดูน่ากลัวมาก

ไอ้นัยตายแล้ว!

“นัย” ผมแผดร้องสุดเสียง

- - -

ผมสะดุ้งสุดตัว เมื่อได้สติอีกครั้งผมก็รู้สึกว่าตนเองกำลังอยู่ในความมืด ผมตกใจกลัวจนตัวสั่น

“อู เป็นอะไรไปน่ะ” ผมได้ยินเสียงแม่ ผมค่อยๆจำความได้ว่าตอนนี้ผมกำลังนอนอยู่ภายในบ้านคุณลุงนั่นเอง

แสงไฟสว่างจ้าขึ้น ผมเห็นพ่อยืนอยู่ข้างสวิทช์ไฟ ส่วนแม่นั้นนั่งอยู่ข้างๆผมบนเตียง

“อู เป็นอะไรไป ร้องเอะอะใหญ่เลย” แม่ถามอีก สีหน้าบ่งบอกแวววิตกกังวล

ผมรู้สึกหนาวสะท้าน แม้ตอนนี้ผมจะได้สติแล้ว แต่ก็ยังไม่คลายความหวาดกลัวจากเหตุการณ์ในความฝันเมื่อครู่ ผมรู้สึกตกใจ กลัว และเหนื่อยมาก

“เอ้อ ฝันร้ายน่ะแม่ ไม่มีอะไรหรอก” ผมตอบ

พ่อกับแม่สบตากัน “เธอดูเอาก็แล้วกัน” พ่อพูด

“อูฝันเรื่องอะไรน่ะ” แม่พยายามซัก

“จำไม่ได้แล้วแม่” ผมส่ายหน้า “อูร้องดังมากเลยเหรอ”

แม่พยักหน้า “ลั่นบ้านเลยล่ะ”

ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณตีสาม หลังจากที่วุ่นวายกันเล็กน้อย ทุกคนก็เข้านอนต่อ

รุ่งเช้าวันนั้น เมื่อผมตื่นนอนเพื่อจะไปโรงเรียน พ่อกับแม่ก็ตื่นด้วย ที่จริงไม่ได้ตื่นด้วย แต่พ่อกับแม่บอกว่าตั้งแต่ตอนตีสามก็ไม่ได้หลับอีก

“อู ยังไงกลับไปเรียนที่บ้านเราดีกว่านะ พ่อกลับไปแล้วจะติดต่อหาโรงเรียนดู” พ่อพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด

โอ๊ย จะพูดเรื่องนี้ทำไมกันแต่เช้า เช้าวันนั้นแทนที่ผมจะรู้สึกสดชื่น ผมกลับรู้สึกหดหู่ รวมทั้งรู้สึกเหนื่อยล้าราวกับอดนอนมา เมื่อตื่นขึ้นมาก็ได้ยินเรื่องที่ผมไม่อยากฟังเสียอีก

“ป๊า อย่าเพิ่งคุยเรื่องนี้เลย” แม่ปรามพ่อ “ให้อูไปโรงเรียนก่อนเถอะ”

“เธอก็ห้ามอยู่เรื่อย แล้วเมื่อไรจะได้คุยเสียที” พ่อบ่น พ่อกับแม่เริ่มขัดแย้งกันอีกแล้ว

ดูเหมือนว่าพ่อกับแม่จะมีเรื่องที่ปิดบังผมอยู่ และคงไม่ใช่เรื่องดีสำหรับผม แต่ผมไม่กล้าถาม ผมกลัวที่จะต้องรับรู้เรื่องอะไรแย่ๆอีก ตอนนี้ผมก็แย่พออยู่แล้ว

ผมลุกขึ้นจากเตียงเพื่ออาบน้ำแต่งตัวและเตรียมตัวไปโรงเรียน ส่วนพ่อกับแม่รอให้ผมใช้ห้องน้ำให้เสร็จเสียก่อนจึงเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวบ้าง ขณะที่พ่อเข้าไปอาบน้ำ แม่คุยกับผมเบาๆ

“อู คืนนี้สักเที่ยงคืนโทรหาแม่นะ รอให้ป๊าเค้าหลับไปก่อน โทรสะดวกหรือเปล่า” แม่ถาม

“มีเรื่องอะไรเหรอแม่” ผมถาม รู้สึกไม่ชอบมาพากล

“เอาน่ะ แล้วค่อยคุยกันทีหลัง อย่าให้ป๊ารู้นะ” แม่กำชับ

36 comments:

Bomber_Boy said...

มาเอาที่หนึ่ง....อีกแล้ว
เป็นครั้งที่สองติดต่อกัน
__________
Bomber_Boy

Bomber_Boy said...

สองตอนที่ผ่านมานี่สั้นจังเลยอ่ะพี่อู อ่านไปแป๊บเดียวจบเสียแล้ว แต่สงสารพี่อูจังที่ต้องมาเจออะไรแย่ๆ ตลอกเลย

ว่าแต่ทำไมบรรดาแฟนคลับหายกันไปหมดเลยไม่มาคอมเมนต์ให้พี่อูกันบ้างนะ รู้สึกว่า 2-3 ตอนหลังนี่คอมเมนต์น้อยมากๆ ยังไงก็มาช่วยให้กำลังใจพี่อูกันด้วยนะครับ

ตอนหน้าขอยาวๆ กว่าสองตอนที่ผ่านมานะครับ
__________
Bomber_Boy

Anonymous said...

(^_^)ที่1 เสียดายจังวันนี้ลุงอูมาแต่เช้าอดที่1เร้ยย ขอบคู้นนนครับ ผมมีรูปเก่าสมัยลุงมาให้ดูด้วยครับลุงคงชอบนะครับ ป๋ากับม่าคงรู้เรื่องลุงอูกับลุงนัยซะแล้ว คงอยากให้ลุงไปอยู่ใกล้ๆกัน และจะได้ไม่อยู่โรงเรียนชายด้วยละมั้งครับhttp://www.dektriam.net/TopicRead.aspx?topicID=116878

Anonymous said...

ผมว่าเปนอย่างที่พี่ที่1ว่าอ่ะ บางทีอาจจะรุเรื่องของอาอูกับอานัยแล้วก้ได้ ทั้งสองท่านเลยอยากเอาอาอูกลับไป แล้วจะได้ไม่มีปัญหากับทางคุณลุงคณป้าด้วย

ช่วงนี้ผมยุ่งมากกกกกคับ ยิ่งเหนเม้นของพระอาทิดตอนก่อนนี่ยิ่งต้องยุ่งใหญ่เลย เพราะคงต้องอ่านหนังสือบ้างแล้ว เหนพะอาทิดบอกช่วงนี้อ่านหนังสือ ขยันดีแหะ - -

รูป สยามเซนเตอ์นี่.. แตกต่างกับปัจจุบันดีนนะคับ ดูจากในรูปแล้วในกรุงเทพยังไม่ค่อยมีตึกสูงๆด้วย เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน

ปล.ขอบคุณครับที่มาเขียนต่อให้

Sea~~!!

dodo said...

มาแว้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว
มัวแต่ไปอ่านเรื่อง -- วงดนตรี ชายล้วนอ่า --
เลยแวะ มาดู
ไปอ่านกาอนนะคร๊ๅฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

LAOS FANCLUP

๛DeXdEe_Do
โดโด้ คร๊ๅฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ

Anonymous said...

สวัสดีครับอาอู
ไม่สบายครับ โดนฝนหลายวันตอนกลับจาก
เรียนพิเศษ

หลาน Arus ของอาอู

Anonymous said...

คิดว่าคุณแม่รู้เรื่องแล้วแน่ๆเลย = ="
แล้วคุณแม่ที่ดูเหมือนอยู่ข้างอาอูนี่จะอยู่จริงไหมนะ
หรือว่าจะเล่นบทตำรวจดีกันนะ..

หลาน Arus ของอาอู

พี said...

ขอรายงานตัว...คร้าบ ตามที่ Bomber_Boy บ่นๆมา

มาดูตลอดครับ แต่ไม่ได้มาคอมเม้นต์ อ่านเม้นต์คนอื่นแทน เพราะเนื้อเรื่องค่อนข้างสั้น เนื้อเรื่องดำเนินไปไม่เท่าไร เศร้าๆด้วย อู ของเรา คงจะได้กลับไปบ้านแน่เลย เอ หรือว่าอยู่หอ แล้ว น้องบอย ของผม(ขวัญใจคนต่อไปที่จะมาแทนนัย) เอ้ย...ของอูล่ะ มีจะบทบาทต่ออูไหม น่าติดตามๆ
ไม่ได้อ่านบทแนวกุ๊กกิ๊กหรือเซ็กส์นานแล้วนา...คุณอู

คุณอู...คงงานยุ่ง เห็นบอกในเม้นต์ที่แล้ว เอาหน้าที่การงานไว้ก่อนนะครับ...เรื่องของอู...น้องพีรอด้า..ย

ช่วงนี้ ผมเองก็ไม่ค่อยว่าง แวะมาดูในเน็ตแบบแวบๆ คือต้องคอยดูแลแม่ที่มาเป็นงูสวัดตอนอายุ 70 เป็นได้ 2สัปดาห์แล้วครับ มีอาการแทรกซ้อนเวียนหัว หน้ามืด ล้ม3หนแล้วโชคดีไม่เป็นไร ยาคงแรงไป เลยต้องงดยา แต่ตอนนี้ใกล้จะหายดีแล้ว แล้วช่วง4วันที่ผ่านมา ต้องไปช่วยงานศพย่าของน้องแถวบ้านที่ ผมไปเข้ากลุ่มบ่อยๆนั่นล่ะครับ 4 คืนที่ผ่านมานอนรวมกันได้ 14 ชั่วโมงเอง ฌาปนกิจไปเมื่อวานนี้ เมื่อคืน เลยได้นอนยาวหน่อย 7 ชั่วโมง ตอนวันงานฟังพระสวด คอยช่วยเสิร์ฟของว่าง แล้วก็อยู่เป็นเพื่อนศพที่ศาลา ก็ทำกิจกรรมประจำละครับ แม้ว่า มีป้ายบอกไว้

" วัดไม่ใช่บาร์ ศาลาไม่ใช่บ่อน "

ดื่มกันนิดหน่อย แต่เน้นไปทางเล่นกันมากกว่าทั้งป๊อก8-9 รัมมี่ น้ำเต้าปูปลา คำเตือน เด็กที่อายุต่ำกว่า 18 ปี ควรพิจารณา
แต่เล่นกันแบบเด็กๆนะก็ส่วนใหญ่มีแต่วัยรุ่น ตังค์ไม่ค่อยมีกัน แทงป๊อกกัน5บาท 10 บาทเอง ผมเองจริงๆก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะอยู่ดึกมาก เพราะตอนกลางวันต้องดูแม่อย่างที่บอกไว้ตอนแรก

แต่บางคืนน้องเขา(คนๆนั้นล่ะครับ)ชวนเล่นรัมมี่ก็เลยจำใจ(บรรยากาศยังอึมครึมเพราะคุยกันน้อยผมทำตัวห่างๆเอง+แต่ใจก็สมยอมด้วยเพราะผมก็อยากอยู่ใกล้ๆเขา) รัมมี่ก็ไม่ค่อยมีใครอยากเล่น พอดีครบ4ขา เลยต้องเล่นคนละข้าง ผมอยากหุ้นกับน้องเขามากกว่า จะได้ให้น้องเขาเล่นแล้วผมนั่งใกล้ๆ ช่วยดูแล้วคอยเสิร์ฟเบียร์ให้หรือว่าสลับกันกันเล่น เป็นแบบนี้กว่าจะกลับบ้านก็ ตี 3-4 ทุกวัน 7 โมงเช้าก็ต้องตื่นมาดูแลแม่อีก ตอนกลางวันก็นอนไม่ค่อยหลับ ยิ่งคืนสุดท้ายอยู่เฝ้าธูปหน้าศพถึงแจ้งไม่ได้นอนเลย อยู่คุยกันถึงแจ้ง เพราะน้องๆ ตื่นเต้นกันเลยไม่ยอมนอนเพราะนัดกันบวชเณร 11 คน ต้องตัดผมที่ไว้ยาวๆหล่อๆ แล้ว
ตอน6โมงเช้าช่วยกันทำความสะอาดศาลาแล้ว 7โมงเช้าก็ไปตัดผมกัน ผมเป็นตากล้องนะครับ คอยถ่ายรูปทั้งก่อน ขณะโกนหัวล้านแล้วเหลือคิ้ว และหลังตัด แอบถ่ายคนหลับตอนรอตัด ผมนั่งรอถ่ายรูป ยังเผลอหลับไปบ้างเลย ก็มันง่วงอ่ะ 9โมงเช้าเสร็จ ถึงได้ไปแอบงีบที่บ้านได้ชม.ครึ่งแล้วตื่นมาช่วยงานที่วัดต่อ ผม...แผนกดูแลเครื่องดื่มครับก็มาเป็นเณรกันเกือบหมด สาวๆก็มีแค่3-4 คน แต่งานหลักก็คอยดูแลเณรและถ่ายรูปเน้นที่เณรเพราะมีกล้องตัวหลักอีกคนคอยถ่ายงานพิธีอยู่ ดูแลเณร 15 รูป น่าอิจฉาไหมครับ
อายุ 24 ปี 1 คน
19 ปี 2 คน
18 ปี 2 คน
17 ปี 2 คน
16 ปี 3 คน
15 ปี 1 คน
เด็กๆ 9-12 ปีอีก 4คน
ก็ไม่มีอะไรมากครับแค่หาน้ำ+นมมาประเคน โดยเฉพาะหลังเที่ยงที่ฉันท์อาหารไม่ได้แล้ว รึว่าเณรอยากเหล้าเบียร์มากกว่า...555 แต่จริงๆแล้ว อยากหลับมากกว่าครับ ช่วงฟังพระสวดอภิธรรมก่อนเคลื่อนย้ายศพลงจากศาลา ยังนั่งสัปหงกกันเป็นแถว ผมยังต้องให้กาแฟกระป๋องกับเอ็ม ช่วยไว้ ไม่งั้นก็ง่วงๆมึนตลอดงาน
ขอเล่าแค่นี้นะครับหลังจากนี้เป็นเรื่องเศร้าแล้วนะครับ...พอดีช่วงนี้ไม่ค่อยเจอเพื่อน เลยไม่ค่อยได้คุยกับใคร เลยมาเล่าให้คุณอู และแฟนคลับคุณอูได้อ่านกันนะครับ
บาย...ครับ

+ P +

Anonymous said...

อาอูฝันร้ายอีกแล้ว

Breeze

Anonymous said...

top ten ก็ยังดี 555


IC

nai said...

ตอนนี้มาแต่เช้าวันอาทิตย์ ไม่รู้ว่า อู กลับจากสัมมนา
หรือยัง เมือคืนวันเสาร์ผมรายงานเสร็จ ประมาณตีหนึ่ง แวะเข้ามาดู อู ยังไม่ได้ Post เข้ามา

วันนี้ผมยุ่งทั้งวัน เพิ่งเข้าอ่านเมื่อสักครู่นี้เอง ตอนนี้ค่อนข้างสั้น และ ยังฝันร้ายอีกนะ แต่ฝันร้ายแล้วมี พ่อกับแม่อยู่ข้างๆ ยังไงก็อบอุ่น

ถ้ากลับจากสัมมนาแล้วก็พักผ่อนมากๆ ครับ ถ้ายังไม่กลับ เวลากลับ เดินทางปลอดภัยครับ

รักษาสุขภาพด้วยครับ nai

Anonymous said...

มารายงานตัวครับ

อาเคยบอกละนี่ว่าแค่นิยาย ดังนั้น ทำไมหนอ....

บรรยากาศของเรื่องถึงยังเศร้าต่อได้อีก

เอาใจช่วยนายอูครับ อาอู

หลานหนิง

Anonymous said...

สัมมนากลับมาตั้งแต่เย็น มาถึงก็นอนเลย เพิ่งตื่นนี่แหละครับ ช่วงนี้เต็มที นอนน้อยครับ มีเรื่องให้คิดเยอะไปหน่อย เมื่อคืนก็พยายามเขียน แต่เขียนไม่ไหว มาเสร็จเอาตอนเช้านี่เอง

เรื่องฝันร้ายนี้เป็นโรคเรื้อรังมาจนโตเป็นผู้ใหญ่ครับ ช่วงไหนที่เครียดก็จะฝัน เนื้อเรื่องที่ฝันก็เดิมๆ บางปีน้อยหน่อยก็สองครั้ง บางปีที่เรื่องเครียดมากหน่อยก็สี่ห้าครั้ง

ไม่ได้อ่านคอมเมนต์ของพีนานแล้ว ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาทักทาย

หลาน arus หายไวๆนะ ป่วยเพราะอาไม่ได้ไปรับส่งหลานแท้ๆ แย่เลย

รูปของหลานที่หนึ่งก่อนยุคของลุงไปโข ที่จริงลุงยังมีภาพเก่าๆอีกหลายภาพ แต่ยังไม่ได้โอกาสนำมาโพสต์เสียที มีภาพห้าแยกลาดพร้าวสมัยเป็นห้าแยกจริงๆด้วย ไม่ได้เป็นสะพานขวักไขว่แบบปัจจุบันนี้ รอให้หาเจอก่อน

อู

Anonymous said...

อิอิ ที่คนน้อยๆลงสงสัยเพราะมัวแต่ไปอ่านเรื่องพี่หนิงแน่เลย พี่โดโด้คนนึงละ อาอูโดนแย่งลูกค้าแล้วอ่ะ นี่แสดงว่าเรื่องของพี่หนิงสนุกน่าดูนะเนี่ย

ปล.อยากดู "สมาคมแม่บ้านหัวใจเปลี่ยว(desperate housewives <<< สะกดตามพี่ IZ~ บอก- -)" ชื่อไทยมันดับอนาคตจิงๆ - -

Sea~~!!

Anonymous said...

เพิ่งอ่านเม้นพี่ arus กะของอาอู หายไวๆนะพี่ ถ้าพี่เรียนที่ตึกอุ๊บางทีอาจจะเคยสวนทางกะผมก้ได้นา 55 หายไวๆนะคับ ผมบางทีก้เปียกเหมือนกันอ่ะ แต่ไม่ถึงขั้นป่วย โชคดีๆ - -

Sea~~!!

yo408 said...

คาดเดาว่าคุณอาของนัย คงจะโทรไปบอกเรื่องนัยเป็นเกย์ แล้วก็สงสัยว่าอูจะทำให้เป็นแหง๋ๆ อีกข้อคุณป้าคงจะหงุดหงิดรำคาญเรื่องละเมอโวยวายกลางดึกบ่อยๆ

Choo said...

ไม่รู้จะเม้นต์อะไรช่วงนี้ เรื่องเกี่ยวพันกับผู้หลักผู้ใหญ่นี่ต้องระมัดระวังเป็นพิเศษทั้งคนเขียนทั้งคนวิจารณ์ เขียนแบบกั๊กๆ วิจารณ์แบบกลัวๆ <^_^>*

ว่าแต่ถ้าพ่อแม่รู้ว่าเราเป็นอย่างไร เหมือนที่หลานที่ 1 วิเคราะห์ ก็ดีเหมือนกันนะครับ ความเครียดในตัวเราก็น่าจะน้อยลงในระยะยาว

เรื่องของอูมันเศร้าต่อเนื่องจนเริ่มชินแล้วครับ อูลองเล่าแบบย้อนไปย้อนมาบ้างซิครับ เหมือนในหนังหรือในละคร จะได้ทำให้มีหลากหลายอารมณ์ในเวลาเดียวกัน อาจทำให้ตื่นเต้นอีกแบบหนึ่ง 555 ต้องรีบปรับปรุงนะครับ เดี๋ยวหลานหนิงแย่งลูกค้าหมดไม่รู้ด้วยนะ 555+

ที่เขียนข้างบนล้อเล้นนะครับ เห็นอูช่วงนี้ถึงจะงานยุ่งๆ เหนื่อยๆ แต่สุขภาพจิตดูน่าจะดีขึ้นใช่เปล่า รักษาสุขภาพ ออกกำลังกายด้วย อายุก็ไม่น้อยแล้ว หุหุ

ว่าแต่หลาน arus เรียนหนัก ยิ่งต้องดูแลสุขภาพด้วยนะ สุขภาพดีนำมาซึ่งสมองดีนะครับ สู้ สู้

น้องวางระเบิดบอกแฟนคลับหายไปเนี้ย ก็เล่นมาเอาที่ 1 แล้วก็หายเหมือนก๊านนน น้องพี (เรียกน้อยเฉยเลย) น่าจะบวชเณรไปด้วยเลย คนเยอะดีน่าจะสนุกนะครับ เขียนเล่นได้ขนาดนี้ แสดงว่าดีขึ้นแล้ว ดีใจด้วยครับ ส้วนน้อง IZ ก็น่าจะหายเซ้งแล้วใช่ปะครับ

นัยไหนมาเม้นต์ให้กำลังใจอูบ่อยๆ ยาวๆ ก็ดีนะครับ อูจะได้มีกำลังจ้ายยยยยย..เยอะๆ

มีความสุขกันทุกคนนะครับ

ชู

ปล.ผมเขียนยาวไปปปปปป ขอโทษครับบบบบบ

Anonymous said...

นึกว่าพี่ชูจะมาวิเคราะห์ว่าเป็นยังไง
รอพี่ชูวิเคราะห์อยู่นะ

ไอซี

Anonymous said...

แบบนิสัยเสีย ใจร้อนนะึครับ
อยากได้ตอน 18 ไวๆ
คาใจมากๆ

thom

Anonymous said...

พักนี้ลุง!!ชูทำตัวดูเด็กๆอ่ะ 55 ล้อเล่นคับ อย่าเครียดนะคับลุง ผมว่าอาอูเค้าสุขภาพดีขึ้นยุแล้วอ่ะ ทุกๆคนเปนห่วงอาอูกันทุกคน แล้วทุกคนก้มีความสุข วันก่อนก้แปลกดี ผมนอนมองฟ้าตอนเยนๆยุแล้วก้คิดถึงอานัยขึ้นมา ว่าตอนนี้จะยุไหนแล้ว แล้วนี่กี่ปี่แล้วที่อานัยกับอาอูต้องจากกัน ชีวิตยังไงก้คงเดินต่อไปนะคับ

Sea~~!!

Choo said...

อ้าว หลานทะเลแซวแบบนี้ ความแก่กลับมาหาเลย
ที่เขียนอะไรเล่นๆ ทักทายหรือกวนๆ บ้าง เพราะเห็นว่าจะสาระตลอดเวลา มันจะเหมือนคุณครูใหญ่เข้าไปทุกที ก็เลยพยายามเขียนอะไรที่ดูผ่านคลายบ้าง ไม่งั้นเดี๋ยวจิตตกแบบกู่ไม่กลับนะ

มีคนพูดว่าคบกับเด็กแล้ว จะทำให้เราเด็กลง ท่าทางจะจริง สมัยนี้ต้องเอาวัยรุ่นเป็นศูนย์กลาง ผู้ใหญ่ต้องปรับตัวแทน นะครับ แบบ Child center

ที่สำคัญที่สุดกลัวหลานๆ เบื่อ ลุงหรืออาคนนี้มันเขียนอะไรของมัน

อีกอย่าง ลึกๆ อาแอบดีใจอะไรบางอย่างด้วยอะครับ

ชู
ปล.ทำไม่ต้องแก้ตัวยาวขนาดนี้

Anonymous said...

^
^
^
ดีใจไรอ่ะคับ มีคนมาขอแต่งงานหรอ อิอิ
วันนี้โชคดีอาจารย์ไม่มาสอนว่างยันบ่ายโมงเลย เดะกลับไปเรียนก่อนนะคับ

Sea~~!!

Anonymous said...

อ่า นะ อาชูจะสละโสดเสียแล้วเหรอ

Anonymous said...

อาชู ดูแปลกๆไปนะ โลกสีชมพูเหรอครับ
แน่ๆเลย 555
แล้วไม่เห็นมาวิเคราะห์ว่าเรื่องที่คุณแม่ของพี่อูเค้าให้โทรกลับไปเนี่ยะ คือเรื่องอะไรรอพี่ชูมาวิเคราะห์อยู่นะ
แต่กลับตอบน้องทะเลคนเดียว แบบนี้มีพิรุธนะ
ได้ข่าวว่าเมลล์คุยกันด้วย ชอบกลๆนะ

ไอซี

Anonymous said...

หา - -"

ตอนเหนตอนจบของพี่ไอซีอึ้งไปประมาณ 5 วิ
"ได้ข่าวว่าเมลล์คุยกันด้วย ชอบกลๆนะ"
ผมไม่เคยคุยกะลุงชูผ่านเอมเลยคับ ลุงเค้ายังไม่มีเมลผมเลยด้วย แล้วพี่ไปเอาข่าวมาจากไหนอ่ะ หรือว่าดูดวงเอา(แน่ๆเลย- -)

Sea~~!!

Anonymous said...

งานนี้อำกันอย่างมโหฬารเลย > <

พี said...

ขอบคุณครับ....พี่ชู ที่ทักทายผมครับ

เห็นพี่เป็นคนดังของบล็อก ขวัญใจน้องๆหลายๆคน ไม่กล้าคุยด้วยครับ...555

เรียกผมว่าน้อง...ผมเขินนะ เรียก พี เฉยๆ ดีกว่า อายุผมน้อยกว่า4-5ปีเอง ส่วนน้อง...ไว้เรียกน้องที่อายุต่ำกว่า 30 ดีกว่า...

เห็นพี่บอกว่าชอบคบเด็ก ผมว่าพี่กับผมคงแนวๆเดียวกันแน่เลย คือ คบกับเด็กวัยรุ่น มันสดชื่น ดี ไม่มีปัญหาสารพันมาคุยกันมาทำให้เราเครียด มีแต่เรื่องเพื่อน กะสาวๆ อย่างผม ตามความรู้สึกจริงๆ ผมก็ว่าผมอายุไม่ถึง 30 จะมองคนอื่นว่าแก่กว่าเราเสมอ ทั้งๆที่อายุเท่าๆกันหรือน้อยกว่าผมอีก ก็ใจมันเด้กอยู่อะนะ
อีกอย่างรสนิยมผมก็ชอบเด็กวัยรุ่นด้วย แบบว่า...เท่าที่จำได้นะ ผมเคยมีอะไรกับคนอายุเกิน 20 ปี ไม่ถึง 10 คนนะครับ นอกนั้นต่ำกว่า 20 ปี ท้างน้าน...เอ...ร่าน ไปปล่าวเรา

พี่ชูคงเคยอ่านคอมเม้นต์เก่าๆ ของผมมาบ้าง คงรู้เรื่องผม กับน้องคนนั้น ตอนนี้ก็ยังคงไม่คืบหน้าเหมือนเดิม มีแต่ผมนี่ล่ะ...ฟุ้งซ่านอยู่ได้ วันนี้ก็โทรศัพท์คุยกันตอนก่อนเที่ยง 26 นาทีได้ เกี่ยวกับเรื่องการวางตัวของผม มีอะไรทำให้น้องเขาลำบากใจรึปล่าว จะให้พี่ทำไงดี อะไรแบบนี้ล่ะครับ แล้วผมก็แสดงความรู้สึกให้น้องเขารู้ว่า ผมยังคอยแคร์และห่วงใยเขาเสมอ อ้อนขอให้น้องเข้าใจและขอมีอะไรกับเขา...ธรรมดา ผมพูดไม่เก่งนะครับ อันนี้แบบว่าคุยโทรศัพท์เลยกล้าพูด และนี่น่าจะเป็นการพูดอ้อนอยากมีอะไรกับน้องเขาเป็นครั้งที่3เอง ในรอบหลายเดือนที่ผ่านมา
มีประโยคเด็ดด้วย ไม่รู้ ผมพูดไปได้ไง เอาช่วงสำคัญนะครับ เอาเท่าที่จำได้นะ
J(ชื่อสมมุติน้องเขา): พี่...เราเคยคุยกันแล้วนะ พี่ก็รู้ว่าผมไม่ชอบแบบนี้
P: เจ อาจคิดว่าพี่อยากมาก ที่มาขอมีอะไรกับเจแบบนี้ ถ้าพี่อยากมาก พี่ไม่รอมาถึงวันนี้หรอก พี่มีโอกาสเยอะ ที่จะแอบลักหลับเรา ตอนที่เราเมา เจน้อย...พี่ก็ยังไม่เคยเห็น หรือแม้ว่าจะเคยจับเลย เพราะพี่ไม่อยากทำตอนเจไม่รู้สึกตัว อยากให้เจ ยินยอมมากกว่า พี่ถึงรอมาถึงทุกวันนี้นี้ไง
J: แต่ยังไง ผมก็ไม่ชอบอยู่ดี มันแปลก...อ่ะ ผมว่า พี่ไปหา ไปยุ่งกับคนอื่นดีกว่า
p: ถ้าพี่ต้องการแต่เซ็กส์...นะ พี่ไปหาที่อื่นก็ได้ ไปซื้อเอาก็ได้ แต่กับเจ พี่ไม่ได้ต้องการแค่นั้น เจ คงเคยรู้สึกแบบนี้มาบ้าง กับคนที่เรารักนะ เราก็อยากมีอะไรกับเขาบ้าง
" พี่รักเจ พี่ก็อยากมีอะไรกับเจบ้าง "
j: (ทำเสียง)แอะ...แอะ
---จบครับ---

เล่าไปก็เขินไปนะนี่ เพราะเรื่องเพิ่งเกิดเมื่อเที่ยงนี่เอง ถามว่าสำเร็จหรือปล่าว ก็อย่างที่บอกตั้งแต่ต้นล่ะครับ หลังจากนั้นน้องเขาก็บอกว่าจะมาทำการบ้านที่บ้านเพื่อน ว่างๆ พี่มากินเหล้ากันนะ เมื่อ5โมงเย็นก็เจอกันครึ่งชม. แต่ไม่ได้คุยกันเรื่องที่โทรศัพท์ คุยทั่วไปนะครับ ก็คนอยู่4-5คน มาตั้งแต่หลังคุยกับผมนั่นแหละ ทำการบ้านเสร็จน้องเขาก็กลับบ้าน ไปกินข้าว บอกเพื่อนว่าค่ำๆ ไม่แน่ใจว่าจะมารึปล่าว ผมกลับบ้านอาบน้ำ แล้วก็ออกมาหาอะไรกิน แล้วก็มาร้านเน็ต มาพิมพ์ อยู่นี่ไง 2 ชม.กว่า แล้ว เดี๋ยวต้องกลับบ้าน แล้วครับ กะ ว่าจะไม่ไปบ้านเพื่อนน้องเขา เจอน้องเขานะ เพราะนี่ก็หน้าจะกลายเป็น มดแดงแล้ว ...มดแดงแฝงพวงมะม่วง เฮ้อ...มี10กว่าลูก ไม่ได้กินสักลูก

บายครับ
+ P +

พี said...

คุณอู...
ช่วงหลังที่คอมเม้นน้อย ก็เพราะมันเศร้านะครับ ทั้งเรื่องในจอคอมฯ อู ก็เศร้าซะ
คนนั่งอ่านก็มีแต่เรื่องเศร้า...อยู่

แต่ผมเข้ามาบล็อกนี้ ทุกครั้งที่ผมเปิดอินเตอร์เน็ต

ทำงานหนัก ดูแลสุขภาพนะครับ

+ P +

Anonymous said...

เข้ามาดูคอมเมนต์แล้วก็แปลกใจ คอมเมนต์เยอะแยะไปหมด แถมมีอำกันหลายคู่อีกด้วย

ขอตอบรวมๆกันไปเลยก็แล้วกันครับ รวมจากความเห็นของหลายๆคน เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง

คือผมถนัดเล่าเรื่องแบบตามลำดับเวลา เหมือนเขียนไดอารี ถ้าเล่าตัดไปตัดมาแบบนั้นไม่ถนัด กลัวเล่าแล้วจะไม่รู้เรื่องเอาครับ

ส่วนเรื่องความเศร้านั้น ช่วงนี้ก็เป็นแบบนี้เอง แต่ว่าที่เรารู้สึกกันว่าเนิ่นนานเพราะว่าผมโพสต์ช้า เลยรู้สึกว่าอารมณ์เศร้ามันค้างอยู่นาน ถ้าอ่านรวดเดียวหลายๆตอนมันก็เศร้าไม่นาน

อย่าว่าแต่คนอื่นเลยครับ คนเขียนก็เศร้า เรื่องตาลนี้เป็นเรื่องหนึ่งที่เป็นบาดแผลในใจของผมมาตลอด หลายคนอาจจะมองว่าแค่หมาจรจัดตัวเดียว แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ครับ พยายามจะลืมแต่เมื่อไรที่หวนคิดขึ้นมาก็เศร้าทุกครั้ง เลยชักไม่แน่ใจเหมือนกันว่าผมทำถูกหรือผิดที่เขียนเรื่องเหล่านี้ออกมา เพราะกลายเป็นว่าเศร้ากันไปหมด แทนที่จะมีความสุขกับการอ่าน

แต่ก็จะเล่าต่อจนจบไม่ได้เปลี่ยนความคิดครับ เพราะรับปากกันไว้แล้ว แต่ช่วงนี้ขอเวลาตั้งตัวนิดหน่อย ขอเวลาทำใจ และกำลังปรับอะไรหลายๆอย่างที่ยังไม่ลงตัวในชีวิตให้มันลงตัวมากยิ่งขึ้น ช่วงนี้อาจโพสต์ช้าหรือสั้นไปบ้าง

เรื่องสุขภาพก็ระวังครับ พยายามออกกำลังสม่ำเสมอ สัปดาห์หนึ่งว่ายน้ำสองชั่วโมง วิ่ง ๘ ก.ม. เต็มที่ได้แค่นี้

อู

Anonymous said...

คิดถึงพี่อูคับ
ว่าแต่สองตอนที่ผ่านมาสั้นจังคับ
สงสัยจะยุ่งมากมาย ผมก็ยุ่งๆ เหมือนกันคับ
^^sky^^

Bomber_Boy said...

ไม่ได้หายนะพี่ชู...ยังอยู่ ไม่ได้ไปไหน
เห็นไหมครับ ว่า 30 กว่าคอมเมนต์แล้ว ต้องเจอตัดพ้อซะมั่ง (ต้องเรียกร้องแทนพี่อู)

แล้วอย่าหายกันไปอีกนะครับ

แล้วน้องหนิงเขียนเรื่องอะไรอ่ะครับ เอามาให้อ่านมั่งสิ ส่งลิงค์มาทางบล็อคของพี่อูนี่ พี่อูจะว่าอะไรหรือเปล่านะ...
__________
Bomber_Boy

Choo said...

อ้าว IZ หาคุกหาตะรางมาให้พี่คนนี้ซะแล้ว หลานยังเป็นเด็กอยู่เลยนะครับ อายุเพิ่ง 14เอง เดี๋ยวหลานจะเสียหายเอาได้ ว่าแต่หลานเมลอะไรรรรร อ่ะ (หัวงูโผล่ออกมาอีกแล้ว 555)

โลกไม่ได้เป็นสีชมพูอะไรหรอกครับพี่น้อง ผ่านโลกมาขนาดนี้แล้ว เรื่องมีอยู่ว่า ผมคาดว่าเพื่อนคนหนึ่งกำลังมีความสุขเพิ่มขึ้นจากเมื่อก่อนที่เหมือนคนอมทุกข์ ก็เลยรู้สึกยินดีและดีใจที่เห็นเพื่อนมีความสุข ก็เท่านั้น ตอบดูเท่ย์มะ เหมือนเป็นคนดีชอบกล 555

แต่ก็มีเรื่องกังวลใจอยู่บ้างคือ หลานของอาอูคนหนึ่ง ตอนนี้กำลังมีความทุกข์อยู่บ้าง เลยต้องดูแลกันไปครับ อา กะ อาอูด้วย (แอบอ้างกันซึ่งหน้าเลย) ขอเป็นกำลังใจให้หลานเข้มแข็งโดยเร็วนะครับ

ขอบคุณครับ “พี่” ที่ไว้ใจเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง ผมถือว่าเล่าเพื่อขอคำแนะนำละกันนะครับ ผมคิดว่าไม่ว่าความสัมพันธ์แบบใด ควรสร้างความสนิทสนมแบบค่อยเป็นค่อยไป ด้วยพื้นฐานของความจริงใจ ให้เกียรติซึ่งกันและกัน ความสัมพันธ์ก็จะพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ เช่น

คนอื่น > คนรู้จัก > เพื่อน > เพื่อนสนิท > เพื่อนรัก > เพื่อนที่รู้ใจ

หวังว่า “พี” จะมีเพื่อนที่รู้ใจในไม่ช้านะครับ แล้วอย่าลืมพี่คนนี้นะครับ อ้อจริงๆ แล้ว ผมแค่คนอาศัยคนหนึ่ง เป็น FC ของอูเท่านั้น ไม่ได้เด่นดังอะไรครับ

ตามที่ IZ ขอมานะครับ ขืนไม่จัดให้ อาจโดนต่อยก็งานนี้แหละ

ผมคิดว่า เรื่องนี้พ่อแม่ของอู ระแคะระคายมาจากพี่เอ๊ดมากกว่า พี่เอ๊ด คงเคยปรึกษากับพ่อแม่ฯว่าอูแปลกๆไป ตั้งแต่มีปัญหากับนัย และอาการหนักเมื่อนัยไปเรียนต่อเมืองนอก จริงๆ เป็นการพูดให้พ่อแม่รู้เนื่องจากห่วงน้องเท่านั้น ไม่ได้เป็นการฟ้อง ในขณะที่พ่อแม่อาจคิดว่าหากเอาอูไปอยู่ใกล้ๆ ตัว อูอาจจะหายจากการชอบผู้ชายด้วยกัน เพราะที่อูกะนัยรักกัน อาจเพราะไม่ได้อยู่ใกล้พ่อแม่จึงติดเพื่อน และแยกแยะความรักระหว่างเพื่อนกับคู่รักไม่ออก ซึ่งเป็นความเชื่อของผู้ใหญ่หลายๆ คนสมัยนั้นว่าเป็นเกย์ เป็นตุ๊ด สามารถรักษาหายได้ เหมือนกับที่อาผู้ชายของนัยก็ยังคิดเช่นนั้น จึงส่งนัยไปให้แม่ดูแล

ส่วนคุณป้าไม่ได้ตีและไม่ได้ไล่ออกจากบ้านด้วย จริงๆ แล้วท่านเป็นคนที่มีเมตตา เป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือ ผมขอกราบขอโทษฯ คุณป้าที่แสดงความเห็นดูแคลนคุณป้าไป งานนี้ผมคนวิจารณ์ผิดเต็มๆ เลย

ส่วนเรื่องตาล ผมคิดว่าตาลเป็นสัญลักษณ์หรือตัวแทนของนัยที่อูยึดติด การช่วยตาลไม่ได้ หรือไม่ได้ช่วยตาล ก็คือการที่ไม่ได้ช่วยนัย หรือ ช่วยนัยไม่ได้นั่นเอง เรื่องตาลจึงเป็นเรื่องที่ติดใจอู ไม่แตกต่างกับติดค้างเรื่องนัย อาการแบบนี้ผมเข้าใจนะ ผมคิดว่าผมก็เคยเป็นและเป็นอยู่เช่นเดียวกัน

วิเคราะห์แบบนี้คงพอได้นะครับอู ส่วน IZ จ่ายค่าแรงมาด้วย 555

ชู

Anonymous said...

ค่าแรงไม่มีครับ
ไว้จะเลี้ยงพี่ชูล่ะกันนะ
เลี้ยงด้วยแข้ง อิอิอิ
ล้อเล่นครับ ไม่กล้าทำร้ายพี่ชูหรอก
555 เดี๋ยวโดนสวนกลับทำไงล่ะทีนี้
อ้าวน้องทะเล พี่มั่วไปเองครับ
กะว่าดูสิว่าจะมีอะไรหลุดออกมาหรือป่าว
กะแค่หยอดๆดูแต่ไม่มีอะไรหลุดออกมาซะงั้น
แต่อย่าทำให้อาชูติดคุกนะ เพราะว่าน้องทะเลอายุแค่ 14 เอง ต้องอายุเกิน 18 ก่อนนะ พี่ชูถึงจะไม่ติดคุก


ไอซี

Anonymous said...

แหม ในบล๊อคดูชื่นมื่นน่าดูนะครับ

ทั้งคนเขียน คนเม้น

เรื่องที่ผมลงอยุ่ถ้าใครสนใจก้อเมลมาขอลิงก์ได้นะครับ

ตอนนี้ลงไป24ตอนแล้ว แต่ถ้าใครไม่สะดวก หรือขี้เกียจที่จะติดต่อผมทางเมล ลองย้อนไปหาลิงก์ที่ผมลงในเม้นตอนเก่าๆดูครับ เอาลิงก์ของthaiboyslove นะครับ ผมเคยเสียมารยาทเรื่องลงลิงก์นี่ทีนึงละ เลยขอแนะนำแค่นี้ละกัน ถ้าใครอ่านเรื่องผมละคิดลึกๆหน่อย จะเจออะไรดีๆที่พวกเราในนี้เข้าใจกันก็ได้นะครับ

อาชูเล่นแชทด้วยหรอ ไม่บอกหลานเลย ทีกะหลานไม่ยอมคุยด้วย เมลอย่างเดียว จำไว้เลยนะ คุณพ่อขายาว(อาชู)

ส่วนเรื่องเครียดๆก็เปนธรรมดา ของคนที่อ่อนไหวคับ เหงาง่ายร้องไห้บ่อย แต่ตอนนี้สบายใจขึ้นมากละครับ เพราะได้ยาดีที่ หนานหนิงคนนี้ค้นหามานานทั้งชีวิตมาเยียวยาละครับ อิอิ ไว้คุยนอกรอบนะอาชูนะ

ส่วนอาอู ผมเชื่อว่าที่อาทำทุกอย่างมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา คงช่วยทำให้อาสมหวังในสิ่งที่ต้องการเร็ววันนี้นะครับ เอ...หรือสมหวังไปแล้วก้อไม่รุนะ อิอิ

ตอนนี้ถึงเรื่องดูเครียดๆ แต่คนแต่งดูแจ่มใส มั่กๆ พลอยทำให้คนอ่านพลอยยิ้มแย้ม และเม้นกันอย่างสนุกสนานทะลุ30เม้นไปแล้ว ถ้าอาอูสมหวังในสิ่งที่ต้องการละก้อนะ พวกเราเตรียมต้อนรับหมอดูคนใหม่และเตรียมกินอาหารเหลาเลย อาชูเลี้ยง 555+

ไปละครับ ไม่ได้พิมเครื่องตัวเอง คีย์บอร์ดของไอ้นี่พิมย้ากยาก

หลานหนิง

Anonymous said...

^
^
^
ลืมบอกเมลไป

glorynhingonline@hotmail.com

ผมเล่นเอ็มด้วยนะครับ จะแอดไว้คุยก้อไดนะ

dodo said...

เฮ้ออ
เมื่อไรจะมาน๊อ
รอ รอ รอ ละกะ รอ ต่อไป

LAOS FANCLUB
~DEX DEE _ DO ~
โดโด้คัฟ