Sunday, April 26, 2009

ภาคสอง ตอนที่ 78

เมื่อกินบะหมี่เสร็จ เราก็แยกจากพี่เอ้ ก่อนแยกจากัน พี่เอ้กำชับเราไม่ให้บอกใครถึงเรื่องการหนีโรงเรียนไปดูหนังโป๊ เราสองเดินย้อนทางเก่า คือเดินย้อนถนนเจริญกรุงขึ้นไป เพื่อไปขึ้นรถเมล์สาย ๘ ตรงหน้าสำนักงานหนังสือพิมพ์ซินเสียนเยอะเป้า ระหว่างทางที่เราเดินไปนั้นเราก็คุยถึงประสบการณ์ที่พบในโรงหนัง เพราะว่าเมื่อครู่อยู่กับพี่เอ้ จึงยังไม่ได้คุยกัน

“โห ไม่นึกว่าจะมียังงี้ด้วย กลางวันแสกๆโม้คกันในโรงหนัง ใครเดินผ่านไปผ่านมาเห็นหมดเลย” ผมวิจารณ์ “มึงก็เดินดูเสียช้าเชียว กูกลัวมึงโดนกระทืบจัง”

ไอ้นัยหัวเราะฮุ ฮุ ไม่พูดอะไร เราเดินกันเงียบๆสักครู่

“เป็นมึง มึงกล้าทำไหมวะ” จู่ๆผมก็ถามโพล่งขึ้นมาด้วยความอยากรู้

ไอ้นัยอึ้งไป

“แล้วมึงล่ะ” ไอ้นัยย้อนถาม

เจอคำถามกลับเข้าผมก็อึ้งไปเหมือนกัน

“กูตอบตามจริงแล้วมึงก็ต้องตอบเหมือนกันนะ” ผมคาดคั้นเพราะกลัวมันเบี้ยวไม่ตอบ ไอ้นัยพยักหน้า

“มันก็ตื่นเต้นดีว่ะ แต่ เอ้อ... ตอบยากเหมือนกัน ตอนนี้อยากดูมากกว่า ถ้าทำเองใจยังไม่ถึงว่ะ คนเยอะจะตายห่า” ผมตอบ “มึงล่ะ”

“ก็คิดเหมือนมึงนั่นแหละ” ไอ้นัยตอบหน้าตาย

“ไอ้เปรต หลอกให้กูตอบนี่หว่า” ผมด่ามัน ตกลงก็เลยไม่รู้ว่ามันคิดอย่างไรกันแน่

“อ้าว ก็กูคิดยังงั้นจริงๆ มึงจะให้กูตอบยังไงล่ะ” ไอ้นัยหัวเราะ “มึงไม่ได้ห้ามกูตอบเหมือนมึงนี่หว่า”

เราเดินคุยกันไปเรื่อยๆ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นผมคุยมากกว่า วิพากษ์วิจารณ์ถึงเรื่องตื่นเต้นที่พบเห็นในโรงหนังต่อ

“เฮ้ย ไม่คุยแล้ว” ไอ้นัยห้ามผม

“ทำไมล่ะ” ผมงง

“...”

“เฮ้ย ทำไมไม่ตอบล่ะ” ผมถามซ้ำ

ไอ้นัยยิ้มอายๆ แล้วพูดเบาๆ “มันแข็งอีกแล้วอะ”

ผมเหลือบมองลงไปข้างล่าง เห็นเป้ากางเกงของไอ้นัยนูนออกมาเป็นลำ มันนูนและตุงผิดปกติ เห็นได้ชัดว่ากำลังแข็งตัวอยู่ แม้จะเอามือล้วงกระเป๋าแต่ก็ยังสังเกตเห็น ไอ้นัยเปลี่ยนมาเป็นเดินตามหลังผม เพื่อไม่ให้คนที่เดินสวนมาเห็น

เรามาถึงป้ายรถเมล์พอดี ไอ้นัยยืนหลบอยู่ข้างหลังผมเพื่อบังไม่ให้ใครเห็นเป้ากางเกงของมันได้ถนัด ผมหัวเราะขำ

“เสือกใส่กางเกงฟิต สมน้ำหน้า มึงดูกูดิ ไม่เห็นต้องอายเลย” ผมหัวเราะเยาะมัน ตอนนั้นของผมก็แข็งอยู่เหมือนกัน แต่ว่ากางเกงของผมใหญ่หน่อย อีกอย่าง ผมใส่กางเกงในแบบเก็บหัวคว่ำเอาไว้ เวลาแข็งจะเห็นไม่ค่อยชัด ต่างจากไอ้นัยที่เอาหงายขึ้น ขนาดเวลาปกติก็พอเห็นร่องรอยบ้างอยู่แล้ว ยิ่งเวลาแข็งก็ยิ่งเห็นได้ชัด

“ของมึงเล็กน่ะดิ ฮุฮุ” ไอ้นัยชะโงกหน้ามากระซิบข้างๆหูของผม แล้วหัวเราะชอบอกชอบใจ

“หนอย ไอ้เปรต” ผมด่า ไม่น่าเปิดช่องให้มันย้อนเกล็ดได้เลย

เพียงครู่เดียวรถเมล์สาย ๘ ก็มา ขนาดเพิ่งออกจากท่าใต้สะพานพุทธมาได้ไม่ไกล รถก็แน่นราวกับปลากระป๋องแล้ว คนเยอะจนมาอัดกันอยู่ที่บันได

“รถแน่นฉิบหาย” ไอ้นัยบ่น

“เบียดไปเถอะ รอยังไงก็ไม่ดีไปกว่านี้หรอก” ผมพูด ยิ่งตกเย็นมีแต่รถจะยิ่งแน่น

เราสองคนขึ้นทางประตูหลัง พอได้ยืนอยู่ตรงบันได ไม่ถึงกับต้องห้อยออกมา ไอ้นัยยืนเบียดอยู่ข้างหลังของผม

ขณะที่รถวิ่งไป ก้นของผมก็เสียดสีกับเป้ากางเกงของไอ้นัย ผมรู้สึกว่ามีลำอะไรแข็งๆดันอยู่ที่ก้น ด้วยความคึกคะนอง ผมจึงคิดวิธีแกล้งไอ้นัยขึ้นมาได้

ผมเบียดก้นของผมให้แนบชิดกับท่อนเนื้อที่แข็งตัวของไอ้นัยมากขึ้น และในจังหวะที่รถเบรกและออกตัว ผมก็อัดก้นของผมเข้าไปที่ท่อนเนื้อของไอ้นัยแรงๆ

เมื่อยืนอยู่ที่บันไดไปได้สักพัก เราก็สามารถเบียดเสียดขึ้นไปยืนตอนท้ายรถได้ ไม่ว่าไอ้นัยขยับไปไหน ผมก็ทำเนียน ตามไปยืนเบียดอยู่ข้างหน้ามัน

ไอ้นัยก็ไม่หนี ปล่อยให้ผมเบียดมันตามสบาย หนักเข้าผมเลยเอาร่องก้นทาบเข้าไปที่แท่งเนื้อของมันเสียเลย จะได้สีได้ถนัดๆ

สีไปสีมา ผมชักเกิดอารมณ์ เพราะว่าเสียวร่องก้นอยู่เหมือนกัน ของของผมแข็งจนต้องเอามือบังเอาไว้ จะได้ไม่ไปโดนก้นของคนข้างหน้า ส่วนของไอ้นัยนั้นไม่ต้องพูดถึง เพราะว่าตั้งแต่อยู่ข้างล่างก็แข็งมาตลอด ไม่ยอมอ่อนเลย

ผมพยายามดูว่ามีใครสังเกตเราสองคนหรือเปล่า คิดว่าคงไม่มี เพราะเราพยายามทำให้เนียนอยู่แล้ว เราเบียดกันอยู่พักใหญ่ จนถึงอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ไอ้นัยก็เบี่ยงท่อนเนื้อออกจากร่องก้นของผม

เรื่องอะไรที่ผมจะยอม รีบเคลื่อนก้นตามไปประกบท่อนเนื้อของไอ้นัยทันที คราวนี้ไอ้นัยเบี่ยงหลบอีก ผมชำเลืองดูมัน เห็นมันส่ายหน้า

เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก เพียงเห็นแค่นี้ผมก็เข้าใจความหมาย ที่ไอ้นัยมันหลบเพราะมันไม่อยากให้น้ำแตกบนรถนั่นเอง

น้ำจะแตกแล้วเหรอ เสร็จกูละมึง ผมนึกในใจ แทนที่จะหยุด ผมกะจะแกล้งให้มันน้ำแตกไปเลย

คราวนี้ไอ้นัยทำหน้าขอร้อง ในที่สุด ผมก็ใจอ่อนเลิกแกล้งมัน แค่ยืนเบียดกับมันตามปกติ ไม่เอาก้นไปสีมันอีก ผมหันไปทำหน้าล้อมัน ไอ้นัยทำปากหมุบหมิบ อ่านปากได้เป็นคำว่าไอ้ห่า

การที่ผมแกล้งไอ้นัยเล่นบนรถเมล์นั้นที่จริงแล้วเป็นเรื่องเล็กน้อย เพราะเราสองคนมีอะไรกันลึกซึ้งยิ่งกว่าการสีก้นกันเล่นเสียอีก ที่ทำไปก็เพราะความคะนองอยากแกล้งเพื่อนเท่านั้นเอง แต่ใครจะรู้ล่ะว่าความคึกคะนองในครั้งนั้นได้ทำให้ชีวิตของเราสองคนต้องพลิกผันไปอีกครั้งหนึ่ง

- - -

วันรุ่งขึ้น เมื่อผมกับไอ้นัยไปถึงห้องสหกรณ์ ตอนนั้นพวกพี่ๆกำลังเอะอะเฮฮากันอยู่ พี่มั่วซึ่งหลังๆมาบ้างไม่มาบ้างก็อยู่ รวมทั้งพี่เต้ขาประจำก็อยู่ด้วย

“เฮ้ย ไอ้อู ไอ้นัย เมื่อวานพวกเอ็งหนีโรงเรียนไปดูหนังโป๊กันมาเหรอ” พี่มั่วรีบถามทันทีที่เราสองคนเดินเข้าไปในห้อง

“เอ้อ” ผมอึกอัก ยังจำที่พี่เอ้กำชับเอาไว้เมื่อวานได้

“จะมาเอ้ออ้าอะไรเล่า ไอ้เอ้มันบอกหมดแล้ว” พี่มั่วพูด

“อ้าว” ทั้งผมกับไอ้นัยร้องออกมาพร้อมๆกัน พี่เอ้ยิ้มแบบขออภัยในความไม่สะดวก

“พี่เผลอไปน่ะ” พี่เอ้พูด

สาเหตุที่ผมสนิทกับพี่เอ้มากกว่าพี่หมีส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะพี่เอ้เป็นคนนิสัยซื่อๆ ตรงไปตรงมา เก็บอะไรในใจไม่ค่อยอยู่แบบนี้นั่นเอง

“ไอ้เวร เสือกพาน้องไปดูหนังโป๊ ทำไมทำยังงี้วะ” พี่มั่วดุ พี่ๆคนอื่นก็ช่วยกันรุม “แทนที่จะทำตัวอย่างดีๆให้มันดู”

“โธ่พี่ ไอ้สองตัวนี้มันแก่แดดแก่ลมจะตาย แล้วก็อีกอย่าง หนังโป๊มันก็ยังกับหนังสารคดี แดงเถือกไปทั้งเรื่อง ไม่เสียคนหรอกพี่ ถ้าเสียเดี๋ยวผมซ่อมให้เอง” พี่เอ้ตะแบงเถียงไปเรื่อย

“ยังจะแก้ตัวอีก” พี่มั่วดุอีก

หลังจากนั้น พี่มั่วกับพี่เอ้ก็ต่อปากต่อคำกัน บรรยากาศในเช้าวันนั้นเป็นการแหย่กันสนุกมากกว่า ไม่ได้จริงจังอะไร แต่ดูเหมือนจะมีคนหนึ่งที่มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก คนนั้นก็คือพี่เต้



<หลังวังบูรพา ตรงที่เป็นดิโอลด์สยามพลาซ่าในปัจจุบัน เมื่อก่อนเป็นตลาด มีชื่อว่าตลาดมิ่งเมือง ตลาดมิ่งเมืองนี้สร้างขึ้นมาพร้อมกับศาลาเฉลิมกรุง คือในราวช่วงปี พ.ศ. ๒๔๗๕ ตลาดมิ่งเมืองนี้เป็นตลาดตัดเย็บเสื้อผ้า ชุมนุมไปด้วยร้านตัดเย็บเสื้อผ้าเพื่อรองรับธุรกิจขายผ้าจากย่านพาหุรัด

กาลเวลาผ่านไป ตลาดมิ่งเมืองถูกรื้อถอนในปี พ.ศ. ๒๕๒๑ กลายเป็นพื้นที่ว่าง และต่อมาจึงได้กลายเป็นดิโอลด์สยามพลาซ่าในราวปี พ.ศ. ๒๕๓๖ ตอนที่ผมเรียนมัธยมอยู่นั้น ไม่ทันทั้งตลาดมิ่งเมืองและดิโอลด์สยามพลาซ่า

ในภาพ ด้านซ้ายมือเป็นภาพตลาดมิ่งเมือง ส่วนภาพขวามือเป็นดิโอลด์สยามพลาซ่า ในตำแหน่งเดียวกัน>

14 comments:

yo408 said...

โย่ว อยากโดนสีแบบนั้นมั่ง

Anonymous said...

เสียดายไม่ได้เป็นที่หนึ่ง แต่ไม่เป็นไรคับ

ตอนนี้นัยน่ารักมากเลย อ่านแล้วขำอ่ะ
อายแทน อยากรู้ว่าไอ่ที่เปลี่ยนแปลงมันคืออะไรหว่า
มาต่อไว้ๆ คับๆ
^^sky^^

naja said...

สงสัยต่อไปนัยจะติดใจ ไปสีคนอื่นบนรถเมล์ืแน่เลย
คุณอูแต่งเก่งจัง ผูกปมไ้ว้เยอะเลยอ่าา

Anonymous said...

พลาดอีกแล้ว Y-Y

หลาน Arus ของอาอู

Anonymous said...

ตอนนี้ฮามาก ขอบคุณครับ

Anonymous said...

ทิ้งไว้ให้อยากรู้อีกแล้วววว

ยุ่น said...

อะไรที่ทำให้พี่เต้มีสีหน้าไม่สู้ดี
อิจฉาเร๊อะ ที่ไม่ได้ไปดูหนังกับนัย
หรือว่านั่งอยู่ในรถเมล์คันนั้นด้วยพอดี

อะเหอ อะเหอ หุหุ

ขอบคุณครับ คุณอู

ยุ่นครับ

Anonymous said...

อ่านแล้วหลงนัยเลยละครับ เหมือนช่วยเติมเต็มสิ่งที่ใฝ่ฝันหามาตั้งแต่วัยรุ่น อยากมีวันที่อบอุ่นและมีเพื่อนสนิทแบบนี้บ้างจัง

พี said...

คนที่ได้อ่านเรื่องนี้...ทุกๆคนก็จะชอบ นัย ตามคุณอูกันหมด เพราะคุณอูเขียนถึงนัยด้วยความรู้สึกที่ดี ที่มีต่อกัน
ผมก็อยากเจอเพื่อนแบบนี้บ้างเหมือนกัน ไม่เอารุ่นเพื่อน ขอเปลี่ยนเป็นรุ่นน้องๆ ดีกว่า ขอไม่เกิน 20 ปี สาธุ...ขอให้เป็นคนที่กำลังชอบอยู่ด้วยเถอะ

Anonymous said...

ที่1+0(^_^) ขออีกนะครับยังไม่จุใจเลยขอบคุณลุงอูน้าครับ คราวนี้ไม่มีรูปนะลุงอูกะลุงนัยจะมีเรื่องใหญ่อีกแล้วซิ ต้องเกี่ยวข้องกับพี่เต้ เอ้หรึอจะเป็นพวกเด็กช่างข้างรร.ใช่ม้าใจไม่ดีเลยลุงอูมาลงตอ่ด่วนๆๆๆๆ

Anonymous said...

เด็กช่างข้างโรงเรียนหมายถึงใครน่ะ ในเรื่องมีด้วยเหรอ ป๋มว่าป๋มอ่านไม่เจอนา

รีบไขข้อข้องใจด่วยเรย คริคริคริ

BomberBoy said...

คุณอูครับ

ด้วยความเคารพ และโมโหนะครับ
ตอนนี้มันสั้นเกินไปป่าวครับ
โกรธครับ โกรธอย่างแรง....

ตอนหน้าขอเรื่องยาวๆ หน่อยนะ แฟนครับคุณจะลงแดงตาย........

Anonymous said...

ถ้าโยอยากโดนแบบนี้บ้างให้ไปขึ้นรถไฟฟ้าครับ สมัยนี้วิทยาการก้าวหน้า สีในรถเมล์มันล้าสมัยไปแล้ว

พี่เต้สีหน้าไม่ดีเพราะไม่ชอบใจที่พี่เอ้สอนเรื่อไม่ดีให้นัย ความเปลี่ยนแปลงที่จะตามมาก็เกี่ยวกับพี่เต้ด้วย รออ่านนะครับ

ช่วงนี้งานยุ่ง เลยเขียนไม่ได้ต่อเนื่อง รูปประกอบก็เลยขอติดเอาไว้ก่อน รวมทั้งความยาวก็เป็นไปตามสถานการณ์ครับ ถ้าพอมีเวลาจะเขียนให้ยาวกว่านี้ อย่าเพิ่งโกรธกันสิครับ

เด็กหลัง รร. อยู่แถวนี้ไหมครับ สบายดีไหม ไม่ได้ทักกันนานแล้ว ทีแรกนึกว่าอายุเป็นรุ่นพี่ผม แต่คิดว่าน่าจะไม่ใช่แล้วล่ะ เห็นทีจะเป็นรุ่นเดียวกันหรือรุ่นน้องมากกว่า

อู

noteam said...

ดีคร๊าบ

ภาคนี้มาอ่านช้าไปหน่อย

เพราะว่ามัวแต่ยุ่งๆกะการสอบอยู่

เลยมาอ่านช้าๆ

ภาคนี้หนุกหนานๆ

อยากโดนสีมั่งจางเยย

555+

แต่ทำไมภาคนี้ต้องมีพี่เต้าเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยอ่า

ขนาดจาจบแล้วนะนเนี่ย

ยังจะมาอีก

รีบมาต่อเร็วๆนะคับๆๆๆๆๆๆๆ