Monday, September 22, 2008

ภาคสอง ตอนที่ 23

“เร็วๆดิ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า” ผมส่งเสียงเร่งรัดมันเบาๆ เมื่อเห็นมันไม่ยอมถอดกางเกงเสียที คงจะลังเล

ในที่สุดใหญ่ก็รูดกางเกงผ้าร่มและกางเกงในลง ท่อนเนื้อของใหญ่ชี้โด่ มีขนาดใหญ่สมตัว พงหญ้าเป็นหย่อมดำ ขึ้นเยอะกว่าของผมและไอ้นัยเสียอีก และที่แปลกก็คือ ท่อนเนื้อของมันหัวใหญ่แต่โคนเล็กอย่างเห็นได้ชัด ที่ส่วนปลายแม้จะแข็งเต็มที่แต่ก็เปิดได้ไม่หมด เผยให้เห็นดอกเห็ดข้างในเพียงบางส่วนเท่านั้น

ใหญ่ลงมือชักว่าว ท่าชักว่าวของมันก็แปลก แทนที่จะเอามือกำทั้งแท่งแล้วชักเข้าชักออก มันกลับเอานิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้คลึงและชักเข้าออกเฉพาะที่ส่วนหัวเห็ด มันคลึงและชักเฉพาะส่วนปลายอยู่สักสองสามนาที แล้วน้ำของมันก็แตก หยดย้อยจากปลายท่อนเนื้อลงมาเป็นสาย หล่นใส่มือของมันที่รองอยู่ด้านล่าง ลีลาการชักว่าวของมันก็งั้นๆ

ผมรีบหดหัวลงไป เพราะกลัวว่าใครจะมาเห็นเข้า หลังจากนั้น ผมและใหญ่ก็ออกมายืนอยู่หน้าห้องน้ำ

“พอใจหรือยัง สัญญากันแล้วนะโว้ย” ใหญ่พูด

“เออ มึงไม่พูด กูก็ไม่พูด” ผมรับปาก

หลังจากนั้นเราก็กลับเข้าไปที่โรงยิมเพื่อหัดยิมนาสติกกันต่อ เนื่องจากต่างคนต่างจับคู่กันหัด ดังนั้นจึงไม่มีใครสนใจคู่ของเรา และไม่มีใครรู้เลยว่าเราหายไปพักหนึ่ง

- - -

การมีกิจกรรมทางเพศเล็กๆน้อยๆในตอนกลางวัน ทำให้ผมอดนึกถึงไอ้นัยไม่ได้ นานพอสมควรแล้วที่ผมไม่ได้มีอะไรกับไอ้นัยเลย หลายครั้งที่ผมคิดถึงมัน หรือเมื่อนั่งใกล้ชิดกับมันในรถเมล์ มันทำให้ผมเกิดอารมณ์ขึ้นมา แต่เราไม่มีโอกาสที่จะทำอะไรกันได้เลย การชักว่าวในวันนี้แทนที่จะทำให้อารมณ์เพศของผมลดลง ตรงกันข้าม มันกลับทำให้ผมมีอารมณ์และต้องการไอ้นัยมากยิ่งขึ้น

เย็นวันนั้น หลังเลิกเรียน ไอ้นัยมายืนยิ้มเผล่รอผมที่หน้าห้องเรียนตามเคย

ผมบอกไอ้นัยว่าวันนี้รู้สึกหิว อยากไปกินขนมที่โรงอาหารสักนิดหน่อยก่อนกลับบ้าน ซึ่งไอ้นัยก็ไม่ขัดข้อง เราจึงเดินไปที่โรงอาหารด้วยกัน

“อ้าว ไปไหนกันล่ะ ไปด้วยดิ” เสียงเล็กๆเรียกเราสองคนเอาไว้ โหนกนั่นเอง

“จะไปกินหนมอ่ะ” ไอ้นัยบอก “ไปด้วยกัน”

มันจะมาด้วยทำไมฟะ ผมนึกในใจ ในระหว่างวัน โหนกชอบตามผมไปไหนต่อไหนเสมอ ไม่ว่าจะเป็นตอนกินอาหารที่มีไอ้นัยอยู่ด้วย หรือว่าตอนอื่นๆที่ไม่มีไอ้นัยอยู่ก็ตาม วันนั้นนับเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกหงุดหงิดกับการคอยติดตามของโหนก

เราสามคนนั่งกินขนมกัน จากนั้นก็มีเพื่อนที่เล่นกีฬาหลังเลิกเรียนมาสมทบ คุยกันได้สักพัก พอให้นักเรียนส่วนใหญ่กลับกันไปแล้ว ผมกับไอ้นัยก็ขอตัวกลับบ้าน

“อ้าว ทำไมไปทางนั้นล่ะ” โหนกถาม เมื่อเห็นเดินไปทางประตูใหญ่อีกด้านหนึ่ง ซึ่งเป็นฝั่งตึกมัธยมและโรงยิม

“ก็อยากออกด้านนั้นมั่งน่ะ” ผมตอบไปอย่างส่งเดช มันจะถามอะไรกันนักหนา

“เออ งั้นไปด้วยกัน กูก็รอรถมารับที่ประตูด้านนั้นเหมือนกัน” โหนกพูด

ทำไมมึงถึงต้องคอยตามกูทุกฝีก้าวด้วยวะ ผมนึกเคืองอยู่ในใจ ผมอยากเดินกับไอ้นัยสองคน จะมาเป็นก้างขวางคอทำไม นึกเคืองแต่ก็พูดอะไรไม่ออก

“งั้นกูออกประตูเก่าดีกว่า” ผมพูด ว่าแล้วก็หันตัวกลับเพื่อเดินไปออกทางประตูใหญ่อีกด้านหนึ่ง ไอ้นัยก็ไม่ว่าอะไรสักคำ ผมไปไหน มันก็ไม่มีปากมีเสียงอะไร ทิ้งให้โหนกยืนงุนงงกับการเปลี่ยนใจอย่างกะทันหันของผม

ผมรีบเดินจ้ำออกไปทางประตูเดิม แต่พอใกล้ถึงประตูใหญ่ ผมก็เลี้ยวอ้อมตึก ลัดเลาะไปทางประตูอีกด้านหนึ่ง

“มึงจะเล่นอะไรวะอู” ไอ้นัยถาม แต่ก็ยังเดินตามผม ไอ้นัยมันน่ารักแบบนี้เสมอมา ตามใจเพื่อนอยู่ตลอด

“จะหลบไอ้โหนก เดี๋ยวเราไปทางโรงยิมกัน” ผมบอก

“ไปทำไมอ่ะ” ไอ้นัยทำหน้างงๆ

ผมไม่ตอบ แต่พามันเดินจ้ำอย่างเร็ว เพราะต้องแข่งกับเวลา เนื่องจากผมกลับบ้านช้าไม่ได้

เพียงครู่เดียว เราก็เลาะมาถึงโรงยิม ผมมองหาโหนก เมื่อแน่ใจว่ามันไม่อยู่แถวนั้น จึงเดินไปที่ห้องน้ำหลังโรงยิม เวลานั้น นักเรียนกลับกันไปมากแล้ว ห้องน้ำหลังโรงยิมเงียบสงัด

“ทำไมต้องถ่อมาเยี่ยวถึงห้องน้ำนี้วะ” ไอ้นัยถามแบบงงๆ

“ไม่ได้จะเยี่ยว” ผมตอบมัน ว่าแล้วก็ผลักมันเข้าไปในห้องส้วมห้องหนึ่ง แล้วตัวผมก็รีบตามเข้าไปทันที

<ในที่สุดใหญ่ก็รูดกางเกงผ้าร่มและกางเกงในลง ท่อนเนื้อของใหญ่ชี้โด่ มีขนาดใหญ่สมตัว พงหญ้าเป็นหย่อมดำ ขึ้นเยอะกว่าของผมและไอ้นัยเสียอีก และที่แปลกก็คือ ท่อนเนื้อของมันหัวใหญ่แต่โคนเล็กอย่างเห็นได้ชัด ที่ส่วนปลายแม้จะแข็งเต็มที่แต่ก็เปิดได้ไม่หมด เผยให้เห็นดอกเห็ดข้างในเพียงบางส่วนเท่านั้น>

8 comments:

Anonymous said...

พระเอกของผมมาแล้วครับ ยิ่งอ่านก้อยิ่งตื่นเต้นครับยิ่งอ่านตอนอูมีไรกับนัยแล้วยิ่งตื่นเต้นครับ เพราะนัยคือพระเอกของผม หุหุหุ แล้วรีบมาต่อเร็วๆนะครับ ยังเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับ
กร ครับ

Anonymous said...

ที่1บวก1 คุนลุงขออีกนะครับ

Anonymous said...

ผมกำลังดูรูปว่าเป็นรูปอะไร....ู
ยังดูไม่ออกสงสัยดึกแล้วตาเลยลาย!!!
กุ๊กกู๋ คับ

Anonymous said...

รูปน่ะ ดูไม่ออกจริงๆ

เคยมีเพื่อนคนหนึ่งพ่อแม่ตั้งชื่อว่า ชัย
แต่พอพวกเรารู้ว่ามันใหญ่มาก ใหญ่จริงๆ
มันเลยมีชื่อว่า ใหญ่ ตั้งแต่ปอห้าปอหก จนปัจจุบัน
แม้แต้ตอนบวช เค้าก็เรียก หลวงใหญ่(คนใต้)
ตอนนี้ผมว่าใครไปเรียก ชัย คงต้องเรียกเป็นร้อยครั้ง
มันถึงจะหันมา

แน่ใจเหรอว่าสลัดโหนกพ้นแล้ว ผมว่า ดีไม่ดี ตอนหน้า
อูงานเข้าแน่ๆ

T1000

Anonymous said...

อ้าว ดูภาพกันไม่ออกหรือครับ

เป็นรูปคนหันไปทางด้านซ้าย มือซ้ายกำดอเอาไว้ กำลังชักอยู่ไงครับ ถ่ายเห็นเฉพาะช่วงกลางลำตัว

เอาไว้จะเปลี่ยนภาพให้ใหม่ละกัน คือไม่อยากให้โจ่งแจ้งมากนัก กลายเป็นดูกันไม่ออก ขอบคุณที่ท้วงมาครับ

โหนกนั้นสลัดไม่พ้นจริงๆ ก็อย่างที่เคยเกริ่นเอาไว้ โหนกมีัผลให้เส้นทางชีวิตของผมกับไอ้นัยหักเหไป คอยตามอ่านนะครับ แล้วจะได้รู้ความจริงว่าเป็นอย่างไร

อู

Anonymous said...

ขอบคุณครับอู
ภาพปรับปรุงใหม่เห็นควยของใหญ่ชัดดีครับ
ตอนแรกดูไม่ออกเลย ต้องให้มีคนทักท้วงก่อน อิอิอิ
ถึงจะได้เห็นชัด
ตอนหลังถ้าอูหักเหจากนัยไหาโหน่ง ผมขอเป็นคนปลอบใจนัยนะครับ ผมขอจองไว้ก่อนตั้งแต่ตอนนี้เลยนะครับ 555555

เป็นกำลังใจให้อูครับ รอตอนต่อไป เรื่องกำลังสนุก

หัวใหญ่โคนเล็กนี่ก้อแปลกดีนะ สู้หัวเล็กโคนใหญ่ไม่ได้เพราะมันเข้าได้ง่ายกว่าเข้าได้เร็วด้วยแค่เสียบก้อพรวดเข้าไปหมดอันแล้วพร้อมที่จะขยับได้ทันที 5555555
ต้องบรรยายให้เห็นภาพกันหน่อย
ขอโทษนะครับพูดมากไปหน่อย
เคทีบี(บานนิดหน่อย)

Anonymous said...

ผมอยากเอารูปให้อาอูทำแบบนั้นบ้างจัง
ศิลป์ดี

แบงค์

Anonymous said...

ถึงคุณ อู ถ้าคุณ น้องแบงค์ ส่งรูปให้ทำ
กรุณาส่งรูปแท้ๆที่ยังไม่แต่งให้ผมด้วยน่ะคับ
เห่อๆ คิดแล้วซีดส์