Wednesday, July 31, 2013

ภาคสี่ ตอนที่ 75


วันนั้นเราสองคนกลับบ้านด้วยกัน หลังจากที่จุ๋มแยกลงจากรถที่ซอยอารีย์แล้ว ก่อนที่รถ ปอ.๒ จะปิดประตูและออกจากป้าย ผมก็ตัดสินใจลงจากรถตามจุ๋มไป

“อ้าว พี่อู ทำไมลงรถที่นี่ล่ะ” จุ๋มอุทานด้วยความแปลกใจ

“ก็...” ผมอึ้ง ก็ไม่รู้ว่าลงรถมาทำไมเหมือนกัน แต่ก็หาข้ออ้างจนได้ “ดูเหมือนจุ๋มยังคุยไม่จบนี่ เดี๋ยวนี้เรานานๆได้เจอกันสักที คุยกันต่ออีกสักนิดก็ได้ เราเดินไปคุยกันไป”

“เสียเวลาพี่อูน่ะสิ มาฟังจุ๋มบ่นเรื่องไร้สาระ” จุ๋มพูด

“ไม่ไร้สาระหรอก จุ๋มมีเรื่องไม่สบายใจ ได้ระบายออกมาบ้างก็ดี” ผมพูด “เวลาพี่มีเรื่องไม่สบายใจก็อยากมีใครระบายด้วยเหมือนกัน”

เราสองคนเดินคุยกันไปเรื่อยๆ จนใกล้ถึงบ้านจุ๋ม จุ๋มก็หยุดเดิน

“ใกล้ถึงแล้ว ส่งแค่นี้ก็พอค่ะพี่อู” จุ๋มพูด

ผมเข้าใจความหมายในคำพูด ผมเองก็ไม่อยากเดินเข้าไปใกล้บ้านของจุ๋มมากกว่านี้ เกรงว่าแม่ของจุ๋มหากอยู่ในบ้านแล้วจะเห็นเข้า

“งั้นพี่กลับก่อนนะ” ผมพูด

“บ๊ายบาย พี่อู” จุ๋มโบกมือและทำท่าล้อเลียนผม

ผมมองจุ๋มด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก แม้ในยามเป็นทุกข์ จุ๋มก็ยังพยายามสร้างรอยยิ้มให้แก่คนที่อยู่รอบข้าง

“บ๊ายบาย จุ๋ม” ผมพูด “พรุ่งนี้เจอกัน”

“พรุ่งนี้?” จุ๋มทำน้ำเสียงสงสัย

“ไม่มีอะไรหรอก พูดกับเพื่อนจนติดปากน่ะ” ผมพูด

-    - -

วันต่อมา

หลังจากเลิกเรียนในตอนบ่าย ผมรอจนถึงประมาณบ่ายสามโมงครึ่งก็เดินออกจากคณะ เดินข้ามสนามหญ้าผืนใหญ่เพื่อไปยังฝั่งตรงข้าม...

เมื่อมาถึงตึกคณะศิลปกรรม ผมก็เดินขึ้นตึกไป การหาตัวจุ๋มนั้นไม่ยาก หากไม่อยู่ในห้องเรียนก็หาตัวเธอได้ที่ห้องพักหรือห้องซ้อมดนตรี วันนั้นผมเห็นจุ๋มซ้อมดนตรีอยู่ในห้องซ้อม ผมจึงเดินลงมารอที่ใต้ตึกโดยที่จุ๋มยังไม่เห็นผม

รออยู่สักพักก็เห็นจุ๋มเดินลงมาจากชั้นบนพร้อมกับเพื่อนๆ ม้านั่งที่ผมนั่งอยู่นี้ตั้งอยู่ในทำเลที่นักศึกษาที่เดินออกจากคณะต้องผ่าน

ผมรู้สึกตะขิดตะขวงใจนิดหน่อยเมื่อเห็นเพื่อนๆของจุ๋ม ที่จริงผมกับเพื่อนๆของจุ๋มนั้นเรียกได้ว่าคุ้นหน้ากันพอสมควร เพราะว่าเคยคุย เคยทักทายกัน แต่ว่าเมื่อวานผมเพิ่งมาหาจุ๋ม วันนี้ก็มาอีก จึงอดรู้สึกตะขิดตะขวงไม่ได้

แต่ดูเหมือนเพื่อนๆของจุ๋มจะรู้หน้าที่ดีพอสมควร เพราะเมื่อเห็นผม พวกเพื่อนๆก็เดินแยกออกไป ผมนั่งรออยู่จนจุ๋มเดินเข้ามาใกล้

“พี่อู หวัดดีค่ะ” จุ๋มทักทายด้วยน้ำเสียงดีใจ “วันนี้มาได้ไง”

“พี่ก็เดินมาเหมือนทุกทีนั่นแหละ” ผมตอบ

“งั้นพี่อูนั่งตามสบายนะ จุ๋มไปละ” จุ๋มพูด

“เดี๋ยวก่อน ทำงั้นได้ไง” ผมรีบลุกจากที่นั่ง “พี่กลับด้วยสิ”

“พี่อูมาหาจุ๋มมีอะไรเหรอ จะยืมเงินหรือเปล่า” จุ๋มถามอีก พร้อมกับหัวเราะ

“คิดแต่ละเรื่องนี่สร้างสรรค์จริงๆนะ” ผมเหน็บ

“อ้าว ก็จุ๋มสงสัยนี่” จุ๋มหัวเราะ เมื่อวานไม่เห็นจุ๋มหัวเราะเลย แต่วันนี้ก็หัวเราะจนได้

“ก็ไม่มีอะไร พอดีพี่เลิกเรียนแล้วจะกลับบ้าน ก็เลยมาดูว่าจุ๋มเลิกหรือยัง เผื่อว่าจะได้กลับด้วยกัน” ผมอธิบาย

“อ้อ พี่อูกลับบ้านเองไม่ได้” จุ๋มหัวเราะอีก

“ช่าย ก็ทำนองนั้น” ผมเออออ “กลัวหลงทาง ต้องให้จุ๋มไปส่งพี่สักช่วงหนึ่ง”

“พี่อูมารอจุ๋มนานหรือยังเนี่ย” จุ๋มยังไม่หายสงสัย

“เดี๋ยวเดียวเอง” ผมตอบ “จุ๋มจะกลับหรือยังล่ะ”

“กำลังจะกลับนี่แหละพี่อู ช่วงนี้ต้องรีบกลับไวหน่อย” จุ๋มพูด

“พี่ก็เห็นจุ๋มกลับไวทุกช่วงเลย ไม่ใช่เฉพาะแต่ช่วงนี้” ผมแซว

“แหม พี่อูก็... ก็ที่บ้านจุ๋มยุ่งๆนี่ จะไปไหนได้ล่ะ” จุ๋มถอนหายใจ “จะไปไหนก็ต้องคอยเป็นห่วง”

“จ้า... พี่ไม่ได้ว่าอะไร พี่ก็รู้ว่าจุ๋มเหนื่อย” ผมพูด พลางอดสะท้อนใจไม่ได้ จุ๋มเหมือนกับทำชีวิตหล่นหายไปช่วงหนึ่งเลยทีเดียว วัยมหาวิทยาลัยแทนที่จะเป็นวัยที่สดใส สำหรับจุ๋มมีแต่ความเหนื่อยยาก “ไป เราเดินกันไปคุยกันไปดีกว่า”

วันนั้นเราขึ้นรถกลับด้วยกัน พอไปถึงซอยอารีย์ ผมก็ลงจากรถตามจุ๋มไปด้วย

“อุ๊ย พี่อู ลงมาทำไม” จุ๋มอุทานอย่างแปลกใจขณะที่เราลงจากรถเรียบร้อยแล้ว

“สุภาษิตจีนบอกว่า ส่งพระต้องควรส่งให้ถึงกุฏิ ส่งแม่ชีควรส่งให้ถึงอาศรม” ผมมั่ว

“จุ๋มไม่ใช่แม่ชี แล้วจุ๋มก็ไม่ได้พักในอาศรมด้วย” จุ๋มหัวเราะ

“แน่ะ หัวเราะแล้ว” ผมหัวเราะด้วยเช่นกัน “พี่ก็มั่วเอาน่ะ เอาเป็นว่าพี่อยากเดินไปส่งจุ๋มในซอยด้วยละกัน”

“งั้นก็ตามใจ” จุ๋มพูด “แต่ระวังแม่เห็นก็แล้วกัน”

“ถึงเห็นก็คงไม่เป็นไรมั้ง” ผมปากแข็ง แต่ก็รู้สึกหวั่นๆเหมือนกันหากต้องเจอแม่ของจุ๋มเข้าจริงๆ เพราะเท่าที่ได้ฟังมา แม่จุ๋มก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน

วันนั้นผมเดินไปส่งจุ๋มจนถึงซอยย่อย ที่เดิมที่เดินไปส่งเมื่อวันก่อน จากนั้นก็กลับ

“ขากลับเดินดีๆ ระวังหมากัดนะ” จุ๋มเตือน แต่น้ำเสียงของจุ๋มปนเสียงหัวเราะ “ระวังเดินสะดุดตกท่อด้วย”

“ขอบคุณนะที่เป็นห่วง” ผมพูดประชด “ที่เตือนแต่ละอย่างนี่มีโอกาสเป็นไปได้มากเลย”

“ก็พี่อูซุ่มซ่ามนี่ จุ๋มก็เลยต้องเตือน” จุ๋มหัวเราะอีก “กับคนอื่นคงไม่ต้องเตือนหรอก”

“เออ ใส่ไฟเข้าไป” ผมหัวเราะขำไปด้วย

-    - -

หลายวันต่อมา... ที่ห้องชมรม

ขณะที่ผมกำลังนั่งเล่นในชมรมในช่วงพักเที่ยง ไอ้กี้ก็เดินเข้ามาในห้อง ปีนี้เราไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก ต่างคนต่างก็เรียนกันคนละแผนก ไม่มีวิชาที่เรียนด้วยกันเลย จะได้เจอกันก็ในโรงอาหารหรือไม่ก็ในชมรม ซึ่งเราทั้งสองคนต่างก็ไม่ได้มาที่ชมรมทุกวันเหมือนเมื่อก่อน ดังนั้นจึงเจอกันน้อยลง แต่ความเป็นคู่กัดนั้นยังคงเป็นเช่นเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

“เฮ้ย ไอ้เหี้ยอู มึงเดินไปทำอะไรที่ตึกศิลปกรรมบ่อยๆวะ” เมื่อไอ้กี้เห็นหน้าผมก็ถามเสียงดังทันที

คนอื่นๆในชมรมสนใจขึ้นมาทันที

“มีเรื่องยังงี้ด้วยเหรอ ไอ้อูต้องมีความลับอะไรที่นั่นแน่ๆ” พี่ตั้วรีบผสมโรงทันที

“มึงรู้ได้ไงว่ากูเดินไปที่ตึกศิลปกรรมวะ” ผมงง เพราะตึกนี้อยู่คนละฟากกับคณะที่เราเรียนอยู่ แม้ว่าไอ้กี้จะเห็นผมเดินออกจากคณะ แต่มันก็ไม่มีทางรู้ว่าผมไปที่ไหน

“ก็เมื่อวานกูสะกดรอยมึงไปน่ะสิ” ไอ้กี้หัวเราะจนตาเหลือเพียงเส้นเดียว

“เฮ้ย ไอ้อู มีอะไรที่นั่นวะ” พี่ตั้วรีบถามทันที

“แล้วมึงสะกดรอยกูไปทำห่าอะไร ว่างนักหรือมึง” ผมตกใจนิดหน่อย ไม่นึกว่าจะมีคนสนใจจนต้องสะกดรอยตาม

“ก็ไม่ได้ว่างหรอก แต่กูเห็นมึงเดินข้ามฝั่งไปด้านโน้นในตอนบ่ายเกือบทุกวัน กูก็สงสัยน่ะสิ”  ไอ้กี้หัวเราะอีก

“ยังงี้ไม่ได้เรียกว่าสงสัย แต่เรียกว่า...” ผมพูดแล้วหยุด

“เสือก...” พี่ตั้วต่อให้

ผมพยักหน้า

“ใช่เลยพี่”

“แล้วไอ้อูไปทำอะไรที่นั่นวะไอ้กี้” พี่ตั้วทำหน้าตาย หันไปถามไอ้กี้

“เฮ้ย พี่” ผมพูด “พี่เพิ่งว่าไอ้กี้ไปหยกๆ...”

“เออ พี่ก็อยากรู้เหมือนกันโว้ย” พี่ตั้วหัวเราะ

ไอ้กี้ไม่ตอบ แต่บุ้ยใบ้มาทางผม

“ให้มันสารภาพเองดีกว่า”

“ไอ้เวร กูไม่ได้ทำอะไรผิด มีอะไรต้องสารภาพ” ผมเลี่ยงที่จะตอบคำถาม

“อ๋อ ช่ายยยย ความรักไม่ใช่ความผิดอยู่แล้ว” ไอ้กี้เก๊กหน้า ทำเสียงหล่อ ให้เหมือน ดร.เซนเบ้ ดูแล้วน่าเตะมาก

“นี่ไอ้อูไปจีบสาวถึงคณะอันไกลโพ้นเลยหรือนี่” พี่ตั้วทำเสียงแปลกใจ “มิน่าล่ะ หมู่นี้ถึงไม่ค่อยได้ขึ้นชมรม”

“พี่ตั้วก็สำนวนเว่อเหลือเกิน จีบสาวถึงคณะอันไกลโพ้น” ไอ้กี้หัวเราะ “สมศักดิ์ ภักดี อายเลย”

พี่ตั้วกับไอ้กี้หยอกเย้ากันไปมา แต่สุดท้ายก็พุ่งเป้ามาที่ผม

“ไม่มีอะไรหรอก พี่รหัสกูอยู่คณะศิลปกรรม” ผมอธิบาย

“อ้อ ชอบสาวที่มีอายุมากกว่า” พี่ตั้วขยายความไปอีกด้วยคำพูดที่น่าเตะ

“บอกว่าชอบรุ่นพี่ก็ได้พี่ตั้ว” ไอ้กี้ขัดคอด้วยเสียงเก๊กหล่อแบบ ดร.เซนเบ้

ทั้งสองพยายามซักไซร้เพื่อเอาความจริงจากผม แต่ผมก็เฉไฉไปเรื่อย จนในที่สุด ทั้งสองคนก็เลิกราไปเอง

“ไม่เป็นไรพี่ตั้ว” ไอ้กี้ปลอบใจรุ่นพี่ “วันหลังผมสะกดรอยใหม่ คราวนี้เอาให้รู้เลยว่าเดินกับใคร”

“สืบให้รู้ถึงบ้านช่องห้องหอ วันเดือนปีเกิดเลยนะกี้” พี่ตั้วสนับสนุน

“เว่ออีกแล้วพี่” ไอ้กี้หัวเราะ

“มึงกับพี่ตั้วอยากรู้ไปทำไมวะ แปลกจริง” ผมว่ามัน

“มึงต่างหากที่แปลก จะมีแฟนก็ไม่เห็นต้องปิดบังอะไร นี่เฉไปเฉมาอยู่นั่นแหละ” ไอ้กี้ย้อน

เรื่องราวในวันนั้นจบลงอย่างที่ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน พี่ตั้วกับไอ้กี้แม้จะพยายามหลอกล่อถาม แต่ก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติมจากผมเลย

-    - -

หลังจากนั้นไม่กี่วัน เรื่องนี้ก็เข้าหูเพื่อนๆในแผนก ไม่รู้ว่าไปได้ยังไงเหมือนกัน

วันนั้นผมเข้าเรียนสายไปเล็กน้อย วิชานั้นเป็นวิชาแรกของวัน เริ่มเรียน 8 โมงเช้า อาจารย์เริ่มสอนตรงเวลาเป๊ะ ผมมาสายไป 5 ที

เรื่องมาสายไม่ใช่ประเด็น แต่ประเด็นอยู่ตรงที่ เมื่อผมเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ พิมพ์ เพื่อนสนิทของผมก็หันมาทักทาย

“เป็นไง ไปส่งสาวเพิ่งเสร็จเหรอ” พิมพ์พูด

“สาวอะไรที่ไหน” ผมงง

“ก็สาวคณะศิลปกรรมไง” พิมพ์พูดหน้าตาเฉย

“เฮ้ย รู้ได้ไง” ผมอุทานอย่างแปลกใจ

“นั่นแน่ พูดแบบนี้แสดงว่าจริง” พิมพ์หัวเราะ

หลังจากจบวิชานั้น เพื่อนๆต่างก็มารุมซักผมถึงเรื่องสาวต่างคณะของผม

“เจ้าอูนี่แอบควงสาวเงียบๆ ไม่กระโตกกระตากเลยนะ” พิมพ์พูดกับเพื่อนๆ “เห็นมันเดินไปไหนมาไหนคนเดียว นึกว่าเป็นโสด ที่แท้ไปควงสาวต่างคณะ”

“ไปเอาข่าวลือที่ไหนมา” ผมเลียบๆเคียงๆ อยากรู้ว่าพิมพ์ได้ข่าวมาจากไหน แต่ผมเดาว่าต้องมาจากไอ้กี้

“รู้ก็แล้วกันน่า” พิมพ์ไม่บอกแหล่งข่าว “ไม่ใช่ข่าวลือด้วย ข่าวจริง”

“อ๋อ คนนั้นน่ะเหรอ” เพื่อนอีกคนหนึ่งพูด

“คนไหน” ผมถาม

“คนที่เธอยืนคุยที่ป้ายตลาดสามย่านใช่ไหม เห็นเธอกับคนนั้นหลายครั้งแล้ว ว่าแล้วต้องเป็นเด็กคณะอื่น เพราะว่าไม่คุ้นหน้าเลย” เพื่อนตอบ

ที่แท้ก็มีคนเห็นผมกับจุ๋มที่ป้ายรถเมล์ด้วย ความลับไม่มีในโลกจริงๆ

“ก็คุยกันธรรมดา รอรถเมล์ป้ายเดียวกันก็คุยกัน” ผมบ่ายเบี่ยง



“ตกลงว่าเธอมีแฟนแล้วเหรออู” เพื่อนอีกคนถามตรงๆ

“...”

“ว่าไง”

“นี่ไม่มีเรื่องอื่นคุยกันแล้วหรือไง ไม่เอาแล้ว คุยเรื่องอื่นดีกว่า” ผมจบการสนทนาเอาดื้อๆ

“ไอ้อูนี่ก็แปลก เรื่องแค่นี้ ใช่หรือไม่ใช่ มีหรือไม่มี เพื่อนถามก็ตอบก็หมดเรื่อง” พิมพ์บ่น “จะมีแฟนก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ชั้นปีเรามีตั้งไม่รู้กี่สิบคู่แล้ว ทำไมแกจะต้องปิดบังเพื่อนด้วย เพื่อนๆก็แค่อยากเอาใจช่วยเท่านั้นเอง ทีเรื่องของชั้นกับพี่อี๊ดยังไม่เห็นต้องปิดบังอะไรเลย”

หลังจากนั้น พวกเราก็เรียนวิชาต่อไปกันตามปกติ เพื่อนๆก็ยังมีแซวผมเรื่องสาวต่างคณะอยู่ แต่ก็เหมือนกับที่ชมรม นั่นคือ เป็นการแซวเอาสนุกมากกว่า เพราะว่าเรื่องการมีแฟนไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไรสำหรับชีวิตการเรียนในมหาวิทยาลัยดังที่พิมพ์ว่า

แม้ว่าจะเรื่องนี้จะเป็นเพียงการแซวในหมู่เพื่อนฝูง แต่สำหรับผม มันกลับทำให้ผมรู้สึกขุ่นข้องและสับสนในใจ

เย็นวันนั้น หลังจากเลิกเรียน ผมรู้สึกเคว้งนิดหน่อย ผมไม่ได้กลับบ้านกับจุ๋ม รวมทั้งยังไม่ได้ไปรอรถที่หน้าตลาดสามย่านอีกด้วยเพราะกลัวว่าจะเจอจุ๋ม

ยังไม่กลับบ้านดีกว่า ผมอยากหาสถานที่นั่งคิดอะไรสักหน่อย ไปไหนดีหว่า

ในที่สุดผมก็ตัดสินใจว่าไปนั่งเล่นที่สวนลุม

-    - -

ที่สวนลุม

สวนลุมในยามเย็นคึกคัก มีคนมาออกกำลังกายกันเป็นจำนวนมาก ผมเดินอยู่สักพักก็ไปได้มุมสงบเป็นม้าหินที่ริมบึง

ผมซื้อขนมปังเลี้ยงปลามาถุงหนึ่ง โยนขนมปังเลี้ยงปลาไปช้า สายตาจ้องอยู่ที่ผิวน้ำ ดูปลาที่แย่งกันกินขนมปัง แต่ใจของผมเตลิดเปิดเปิงไปที่ไหนก็ไม่รู้

ผมไม่ได้มาที่สวนลุมนี้นานแล้ว เมื่อมาที่สวนลุม เห็นหนุ่มสาวนั่งเป็นคู่ๆที่ริมบึง ทำให้อดนึกถึงไอ้บอยไม่ได้ เมื่อก่อนผมกับบอยก็มานั่งเล่นที่สวนลุมด้วยกัน หลายปีผ่านไป จะว่านานก็เหมือนนาน จะว่าเร็วก็เหมือนเร็ว ไม่รู้ว่าป่านนี้ไอ้บอยเป็นยังไงบ้าง...

ผมโยนขนมปังเลี้ยงปลาไปทีละชิ้น อย่างช้าๆ ที่ว่าจะมานั่งที่สวนลุมเพื่อใช้ความคิด พอมาถึงจริงๆกลับคิดไม่ออก ไม่รู้ว่าจะคิดอะไรเหมือนกัน...

จะคิดเรื่องอะไรดีล่ะ...

ภาพบอยลอยเข้ามาในห้วงความคิด... จากนั้นก็เป็นป้อม... จากนั้นก็เป็น... ไม่เอา ไม่คิด ไม่คิด...

จะมีแฟนก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ชั้นปีเรามีตั้งไม่รู้กี่สิบคู่แล้ว ทำไมแกจะต้องปิดบังเพื่อนด้วย เพื่อนๆก็แค่อยากเอาใจช่วยเท่านั้นเอง...

คำพูดของพิมพ์ยังก้องอยู่ในหูของผม ที่ผมไม่ตอบเพื่อนๆ ไม่ใช่เพราะว่าต้องการปิดบัง แต่เพราะว่าไม่รู้จะบอกว่ายังไงต่างหาก ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมคิดอะไรกับจุ๋ม รู้เพียงแต่ว่าความรู้สึกที่ผมมีกับจุ๋มนั้นแตกต่างกับที่เคยรู้สึกกับเพ็ญ

กับเพ็ญนั้น ผมมีแต่ความเป็นเพื่อน แต่สำหรับจุ๋ม ผมรู้สึกสงสาร เป็นห่วง รู้สึกอยากดูแล อยากช่วยแบ่งเบาความทุกข์... มันเป็นความรู้สึกที่แปลกที่ไม่เคยเกิดกับผู้หญิงคนใดมาก่อน

คำเตือนของอาจารย์ประจำชั้นสมัย ม.๑ วูบเข้ามาในห้วงความคิด กาลเวลาในช่วงหลายปีมานี้ได้พิสูจน์คำพูดของอาจารย์ว่าเป็นความจริง ความรักที่เบี่ยงเบนนั้นไม่มีที่ยืนในสังคม มันมีแต่ความเจ็บปวด ไอ้นัย บอย ป้อม นับเป็นตัวอย่างที่เกินพอสำหรับผม...

สุดท้าย เงาร่างของไอ้นัยก็เข้ามาในห้วงความคิดของผม ผมเคยอธิษฐานบอกกับมันว่าผมจะเก็บความฝันของเราเอาไว้ที่ปลายฟ้า และจะไม่หวนกลับไปเอามาอีก เพราะว่าผมจะไม่เดินบนเส้นทางสายนี้อีกต่อไป แต่จนแล้วจนรอด ผมก็ยังเหมือนกับตัดไม่ขาดเสียที

หรือว่านี่เป็นโอกาสของผมแล้ว... โอกาสที่ผมจะมีชีวิตเฉกเช่นคนปกติ...

125 comments:

Eagle_13lue said...

มาแว้ว

BEAUNRKONT said...

มารอคร๊าฟ

Anonymous said...

โอ๊ะ โอ มองไม่เห็นอะไรเลยค่ะอู :)

คนลาดพร้าว

Anonymous said...

ไม่มีอะไรเลยค่ะพี่อู

หลาบเองค่ะ

นายครับ said...

มารอพี่อูด้วยคนคับ ไม่มีเนื้อเรื่องเลยคับพี่อู :(

Choo said...

เอากำลังใจไป 6 เข่งครับ

ชู

supermansk said...

ขอบคุณครับ ที่จะมาแต่ง จะรออ่านนะครับmansk

Unknown said...

คุณ อู

ฉลาดนะครับ มาจองเดือนไว้ก่อน
รออ่านอยู่นะครับ

แฟนคลับ คนหนึ่ง

กัน

พี said...

ให้รอ ก็จะรอครับ....

( ก็รอมานานแล้วอะนะ )

เห็นมาโพสต์ ก็ดีใจแล้วครับ

5 5 5

ปลาอวกาศ said...

เน็ตบ้านผมก็เป็นเหมือนกันคับ

kunggoodboy said...

โอ้โห!!!1 พี่อูเล่นมุขนี้เลยอ่ะ หลอกให้หลงดีใจนึกว่าตอนใหม่มาแล้ว คนเราทำกันได้ 55555555
จะรอนะครับ

Anonymous said...

สงสัยโพสต์ไว้ กันประวัติเสียเหรอครับ เพ่อู

tl000

นายครับ said...

มาเร็วๆน่ะคับพี่อู รออยู่คับ พี่ชูก้อมาแล้ว ขาดขาใหญ่พี่นัยอีกคนจะครบทีมคับ :)

kunggoodboy said...

รอ. .ฉันรอเธออยู่ แต่ไม่รู้เธออยู่หนใด
เธอจะมาเธอจะมาเมื่อไรๆ นัดฉันไว้ทำไมไม่มา
ฉันเป็นห่วง ฉันเป็นห่วง ตัวเธอ อย่าให้คอยเก้อ ชะเง้อคอยหา
นัดไว้ทำไมไม่มาๆ โอ้เธอจ๋า อย่าช้ารีบหน่อย

5555555

Anonymous said...

เงียบหายไปเลย สงสัยติดงานด่วน
หรือว่า คุณอู ทำงานอยู่ ปตท.ก็น่าสังเกตุ

tl000

Anonymous said...

พี่รู้มั้ยฉันมารอพี่อยู่หน้าจอทุกวันเลย พี่อูขาาาาาา

แม่นาร์ค

Anonymous said...

คุณอูครับ
ผมเชื่อว่าแฟนคลับ "เรื่องของนายอู" เนี่ย ส่วนใหญ่คงตามกันมาตั้งแต่ต้น (ปี๒๐๐๗)
แฟน ๆ คงรักและเป็นห่วงคุณทุกคน (รวมทั้งผมด้วย)
อย่าคิดว่าเป็นภาระเลยครับ
แต่ว่าแฟนๆ รออยู่นะครับ

kunggoodboy said...

แอบกดดันเล็กๆอ่ะ 55555

kunggoodboy said...

พี่อูเงียบหายไป ไม่มาส่งข่าวให้แฟนคลับรู้บ้างเลยอ่ะ

ปลาอวกาศ said...

พี่อูจร๋าาาาาา คิดดดดดถึงงงงงจุงงงงง เบยยยยย

AnonaSCI said...
This comment has been removed by the author.
AnonaSCI said...

นานเลยรอบนี้ แต่ก็ยังรอนะ

Choo said...

ให้ผมช่วยเขียนไหมอู

ชู

นายครับ said...

นั่นสิคับพี่ชู ไปคับ...พี่ชูไปลาดพร้าวกัน :)

Nai said...

รอแป๊บ
แป๊บท่อนนี้ย้าวยาววววววว

ใจจะขาดแล้วเอ๊ยยยยยย

นัย

Anonymous said...

28/8/56

thom

Anonymous said...

เย้ๆ มาแล้ว น้องจุ๋มน่ารักนะครับ เชียร์ 555

ปลาร้าข้ามซอย said...

เย้ๆๆๆๆ มาแล้ว มาแล้ว คิดถึงมวกกกกกเบย

BEAUNRKONT said...

ตอนจบของตอนที่ 75


อ่านแล้วน้ำตาจะไหล


ความรักแบบนี้ไม่ว่าจะยุกสมัยไหน ก้หาที่ยืนในสังคมยากจริงๆ

พี said...

ขอบคุณคร้าบ....เดือนหน้าขอเร็วกว่านี้นะครับ

"เขามาเล่าให้อ่าน แล้วยังเรียกร้องมากอีกเรา"อันนี้คิดในใจนะ..

*** PEE ***

นายครับ said...

เอ่.....อันนี้ผมว่าไม่ใช่ทางออกที่ดีน่ะคับพี่อู เรามีใครอีกคนทั้งที่ใจเรายังไม่พร้อม ก้อเท่ากับว่าเราดึงเขาคนนั้นเข้ามาให้ร่วมเจ็บด้วย ผมคิดว่าอย่างนี้น่ะคับ คิดถึงจังคับพี่อู...อย่าหายไปนานๆอีกได้ไหมคับ :(

love_story_novel said...

ความรัก กับความรู้สึกสบายใจเวลาอยู่ด้วยกัน บางทีมันก็แยกลำบากนะคับ จนบางทีคิดว่ามันเป็นความรู้สึกเดียวกัน ลุ้น ๆ ครับ

Anonymous said...

เย้มาแว้ว อ่านไปก็สงสารอาอูไปจังเลยครับ
Federick

Anonymous said...

เฮ! พี่อูเขียนต่อแล้ว ไม่ได้แวะเข้ามาหลายวันเลย ช่วงนี้งานยุ่งเหมือนกันเลยครับ ขอแวะไปอ่านก่อนนะครับ

ทอป

บี said...

หวัดดีคับอาอู
ผมติดตามอ่านเรื่องนี้มานานแต่ก็ไม่ได้เม้นซักที หลายเดือนก่อนไม่ได้อ่านนานมากจนเกือบลืมเนื้อเรื่องไปซะแล้ว จนต้องกลับไปอ่านใหม่ตั้งแต่ภาคแรกนี้ก็รอบที่ 3 แล้ว 555 (อ่านจนงานการแทบไม่ได้ทำเลยทีเดียว)

มาเป็นกำลังใจให้คับ

บีคับ

kunggoodboy said...

เย้ เย้ เย้ พี่อูมาแล้ว ตอนนี้รอนานมากกกกกก สงสัยงานจะยุ่งจริงๆ แล้วเล่นมาลงจองคิวไว้ 31 ก.ค. เพราะกลัวเดือน ก.ค. จะว่างเว้น แต่เล่นจองยาวจนเลยเดือน ส.ค. อีกอ่ะ เท่ากับว่าเดือน ส.ค. ก็เว้นไปเห็นๆอ่ะ 555555
ปล. งานยุ่งก็ทำงานก่อนเถอะคับ แต่งเรื่องนี่น้องๆรอได้คราบบ นานเท่าไรก็รอ

อู said...

เดี๋ยวนี้มามุขใหม่ จองคิวโพสต์ของตัวเองเอาไว้ก่อนเลย กลัวเสียประวัติครับ อย่างน้อยเดือนละตอนยังพอทน หากเดือนไหนกินไข่ ผมก็ทำใจไม่ได้เหมือนกัน

ช่วงนี้เหนื่อยครับ แต่ก็จะพยายามเขียนไปเรื่อยๆ ต้องขอบคุณทุกคนจริงๆที่ตามอ่านมาตลอดทั้งๆที่ช่วงหลังเขียนแบบลุ่มๆดอนๆเต็มที

ยังไม่รู้เหมือนกันครับว่าเมื่อไรสถานการณ์จะเข้าที่เข้าทางสักที งานที่ว่าจะซา พอซาไปหน่อย งานอื่นก็เข้ามาอีก อยากจะเขียนให้มากกว่านี้แต่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะทำได้

ตอนนี้กำลังเขียนตอน 76 อยู่ครับ แต่ยังไม่รู้ว่าเมื่อไรจะเสร็จ

อู said...

ขอบคุณ 6 เข่งของพี่ชู และขอบคุณนัยที่รอจนใจจะขาด ดีนะที่ยังไม่ขาดไปจริงๆ

พี่สาวลาดพร้าวครับ พอจะมีภาพถนนลาดพร้าวสมัยก่อนที่เป็นถนน 2 เลนไหม รู้มาว่าถนนดั้งเดิมมีแค่สองเลนเท่านั้น อยากเห็นครับ

คนอื่นๆ ทักทายไม่ทั่วถึงอย่าโกรธกันนะครับ พี่ น้อง เพื่อน เก่าเกือบทั้งนั้นเลย หลาบนี่ไมได้คุยกันนานแล้ว กัน กุ้ง หลานเฟรด ก็ทักทายกันเป็นประจำ มีปลาอวกาศนี่แหละ ชื่อนี้ไม่ค่อยคุ้น อาจจะอ่านนานแล้วแต่ไม่ได้เม้นก็ได้

ไปเขียนตอน 76 ต่อก่อนละครับ

Unknown said...


ดีใจได้อ่านเสียที
ดีใจที่มีคนยังจำได้
ดีใจ ดีใจ ดีใจจนบอกไม่ถูก

กัน

Anonymous said...

เป็นความจริงค่ะอู ถ.ลาดพร้าวเมื่อก่อนเป็นถนน2เลน พี่ไม่มีรูปหรอกค่ะ แต่บ้านพี่อยู่ฝั่งซอยคู่ จำได้ว่าถนนฝั่งตรงข้ามเป็นหนองน้ำ+ดงต้นกกเพียบเลย..!!

ปล.บอกเล่าจากความทรงจำสมัย6ขวบ อิอิ

คนลาดพร้าว

Anonymous said...

เย่ๆตอนใหม่มาเเล้วขอบคุณอาอูที่มาเขียนไห้อ่านกันต่อ :)



ตังค์

supermansk said...

ขอบคุณครับที่มาแต่งต่อออออออออออออออออ

Anonymous said...

พี่อูหลาบส่งเมลล์รบกวนพี่อูช่วยดูดวงให้นะค
ไม่รู้ว่าพี่อูยังใช้ เมลล์ hotmail อยู่หรือปล่าว

นายครับ said...

รออยู่น่ะครับ พี่อู คิดถึงน่ะครับ :)

Unknown said...

เข้ามามองหาคนที่ชื่อ อู นะครับ
ใครเจอช่วยบอกด้วยว่ายังคิดถึงอยู่นะครับ

กัน

นายครับ said...

พี่อูหายไปอีกแล้วคิดถึงน่ะคับพี่อู :)

Anonymous said...

นานแล้วน่ะครับ ตอนแรกก็อยากอ่าน อยากให้ลงตอนใหม่
ตอนนี้ขอแค่ คุณอูส่งสัญญาณหน่อย ก็พอครับ

tl000

Bomber_Boy said...

พี่อูหายไปนานมาก

Bomber_Boy

นายครับ said...

คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง...น่ะคับพี่อู หายไปนานแล้ว ไม่สบายหรือป่าวคับ ส่งเสียงหน่อยได้ป่าวคับพี่อู เป็นห่วงน่ะคับ :(

พี said...

หาย นานมากเลย...ครับ

คิดถึง ...อู

และ คุณอู มากๆ

*** PEE ***

Unknown said...

คิดถึงคุณอูนะครับ
น่าจะเป็นอย่างที่คิดหรือเปล่า
คิดผิดหรือเปล่า
หรือเดี๋ยวก็มาให้หายคิดถึง
หรือว่าไม่มา

แต่คิดถึงอยู่ดีนะครับ
กัน

นายครับ said...

พี่อูหายไปนานมากๆแล้วน่ะคับ เปนอะไรหรือป่าวคับ ช่วยบอกที หรือส่งข้อความมาสักนิดก็ยังดี...อย่าเงียบไปแบบนี้เลยคับ....ทุกๆคนเปนห่วงน่ะ :(

Eagle_13lue said...

อาอู หายไปนานจุงเบย

นายครับ said...

พี่อู................ :(

ไม่สบายหรือป่าวววววววว เป็นห่วงเด๋อออออคับ

Anonymous said...

คุณอู หายไปนานามากเลยครับ ส่งข่าวด้วยครับ

ปลาทูนึ้ง กะปิ said...

พี่อูหายไปนานมากเลย

Anonymous said...

คุณ อู หายไปนานมากเลย
ผมขอร้องล่ะครับ ใครก็ตามที่ติดต่อ
สื่อสารกับคุณอู ทางอื่น และรู้
ความเคลื่อนไหมของคุณอู
ช่วยกรุณาส่งข่าวด้วยน่ะครับ
tl000

Anonymous said...

หายยาวเลยรอบนี้

Anonymous said...

หายไปนาน ส่งข่าวมาบ้างนะครับ TTATT

อนุรุทธิ์ บูญทัน said...

ผมรอตอนต่อไปอยู่นะครับ ยังรออยู่เสมอ และจะติดตามต่อๆๆๆๆไป เหมือนที่รอมาหลายๆๆๆปี

ปลาเฮี้ยอะไรก็ชั้งแมร่งและ said...

พี่อูกลับมาเดี๋ยวนี้นะ -*-

kunggoodboy said...

พี่อูคราบบบ น้องๆเป็นห่วงนะคราบบบบบ

Anonymous said...

ไม่นึกเลยว่าอาอูจะเขียนเรื่องต่อมายาวขนาดนี้ ท่าทางผมคงต้องย้อนอ่านอีกพักใหญ่เลยนะครับ

Sea~~!

Anonymous said...

เพิ่งสังเกตุว่าอาอูหายไปสองสามเดือนแล้วจากการเขียนครั้งล่าสุด หวังว่าอาอูคงสบายดีนะครับ ผมเป็นห่วง

ผมไม่ได้เข้ามาที่บอร์ดนี้ก็สองสามปีมาแล้ว คิดถึงทุกคนเหมือนกันนะครับ อาชูยังเป็นขาประจำเหมือนเดิมเลย เรื่องที่ผมไม่ได้เข้ามาแวะทักทายในบอร์ดผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ไม่ใช่ผมไม่ใส่ใจหรือลืมหรอกนะ ผมมีเหตุผลเหมือนกัน ผมรู้สึกผิดและต้องขอโทษด้วยครับ

ตอนนี้ผมเปลี่ยนไปมากเลย ที่เคยคุยกันว่าผมจะต่อม.ปลายสายศิลป์ก็พลิกครับ ผมต่อสายวิทย์น่ะ ตอนนี้ผมอยู่ปี 1 แล้วครับ ตอนแรกก็ชอบคณะที่เรียนอยู่นะ พอใจมากทีเดียว แต่ตอนนี้ผมกำลังจะสอบเข้าใหม่อีกรอบหนึ่ง เดี๋ยวผมต้องออกไปเรียนพิเศษแล้วล่ะ ไว้แล้วมาคุยกันนะครับ

รักและคิดถึงทุุกคน

Sea~~!!

Anonymous said...

คิดถึงและเป็นห่วงครับ หายไปนานมากแต่อูเคยบอกไว้ยังไงก็จะเขียนจนจบ แฟนๆก็รออ่านจนกว่าจะจบเช่นกัน รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

เด็กหลัง ร.ร.

Anonymous said...

Merry Christmas นะครับทุกคน ^^
ใกล้จะหน้าเทศกาลแล้ว ใครเดินทางไปเที่ยวไหนก็เดินทางปลอดภัยกันนะครับ อย่าประมาทอุบัติเหตุน้า ผมเองวันนี้เกือบขับชนแน่ะ ตกใจโคตร T^T

ปล.อาอูหายไปนานเลย ติดต่อทางไหนก็ไม่ได้ หวังว่าคงสบายดีนะครับ

Sea~~!!

choo said...

ไม่เห็น sea นานเลย คงโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก อาสองสามคนก็คงสูงวัยมากขึ้น ช่วงนี้อาอูหายไปนานจริงๆ อาคงต้องออกตามหาให้กลับมาโพสต่อ ช่างไม่รู้เเลยว่าหลานๆ เป็นห่วง

ชู

Anonymous said...

หวัดดีครับลุงชู คิดถึงๆ โตขึ้นมากสิครับ ตั้งหลายปีแล้วนี่นา ตอนนี้ก็เรียนอยู่แถวๆมหาวิทยาลัยสะพานเหลืองของอาอูแหละครับ ร้านจีฉ่อยที่อาอูพูดถึงในเรื่องนี่ผ่านอยู่บ่อย ร้านเค้ามีช่องแคบ 4 มิติครับ ของบ้าไรอาซิ้มแกมีหมด ซื้อลำไม้ไผ่ยังหามาได้ 55555 แต่มาอ่านเรื่องอาอูแล้วเลยรู้ว่าสมัยก่อนกับตอนนี้นี่แดนสามย่านเปลี่ยนไปมากแหะ อยากเจอพี่ปูน้อยด้วย เคยได้ยินแต่คนอื่นเล่า ไม่เคยเจอตัวจริงเลย สงสัยผมมาช้าไปแหะ

ถ้าลุงชูเจออาอูแล้วรีบๆตามกลับมานะครับ หายเงียบไปเลย เจอแล้วจะกอดให้หายคิดถึงสักที

Sea~~!!

Anonymous said...

รออ่านผลงานพี่อูอยู่นะครับ พี่อูหายไปไหนเอ่ย นานจัง
ไก่

Anonymous said...

สวัสดีปีใหม่ 2557 ครับ

ขอให้ปีนี้ของทุกท่านเป็นปีที่ดีกว่าปีที่แล้วนะครับ สุขภาพร่างกายแข็งแรง ปราศจากปัญหาและอุปสรรคใดๆนะครับ มาเริ่มต้นปีใหม่ด้วยความสุข ช่วยกันทำสิ่งดีๆนะ ^^

Sea~~!!

Unknown said...

สวัสดีปีใหม่ครับ ทุกคนที่ติดตามคุณอู รวมทั้งคุณอูด้วย
ขอให้ทุกคนสุขสมหวังทุกสิ่งที่หวังไว้นะครับ สุขภาพแข็งแรงกันทุกคนนะครับ

คิดถึงคุณอูครับ

กัน

นายครับ said...

หวัดดีครับทุกๆคน

พี่อูหายไปนานมากๆเลย กลัวจังครับ พี่อูเป็นอะไรหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่เคยหายไปนานมากๆขนาดนี้ คิดถึงน่ะครับ งานยุ่งมากๆเลยไม่ค่อยได้postคุยอะไรครับ แต่ก็ยังเข้ามาดูอยู่เรื่อยๆ คิดถึงทุกๆคนน่ะครับ...พี่อู พี่ชู พี่นัย และทุกๆคนครับ

Anonymous said...

อ้าวววว คอมเม้นที่ผมโพสหายไปไหนนน TT
เพิ่งมาโพสเมื่อตอนบ่ายๆนี่เอง อุตส่าห์เขียนไว้ตั้งเยอะ

เขียนใหม่ก็ได้ครับ เศร้าสุดๆ

Sea~~!!

Anonymous said...

เวรกรรม พิมใหม่ตั้งนาน หายไปอีกแล้วโพสผม TT สงสัยโดนกรองสแปม คงต้องรออาอูมาดึงให้แล้วล่ะ

ตอนนี้อ่านจบภาค 2 ภาค 3 แล้วก็ตามถึงปัจจุบันแล้วครับ รออาอูกลับมาอยู่นะ

ลุงชูครับ ไม่ทราบว่าลุงชูยังใช้เมลเดิมอยู่ไหมครับ พอดีมีเรื่องจะปรึกษาหน่อยครับ อาอูก็หายตัวไปเลย ส่งเมลไปก็ไม่ตอบ เป็นห่วงจริงๆครับ

ปล. ขอบคุณอาอูครับที่มาเขียนต่อให้

Sea~~!!

Anonymous said...

คิดถึงพี่อูนะคะ

หลาบเอง

Unknown said...

คุณอู ครับ

นานแล้วแต่ไม่ได้รับข่าวคราวเลย
ส่งเสียงทักบ้างก็ดีนะครับ
ไม่เขียนต่อก็ไม่ว่ากันนะครับ
แต่อยากให้รู้ว่า ในความสัมพันธ์ของผู้อ่านกับผู้เขียน
ก็เปรียบเสมือนเพื่อนด้วยเหมือนกัน แค่ได้รู้ว่ายังอยู่ดีก็พอแล้วครับ

คิดถึงครับ
กัน

Choo said...

หลานทะเล ยังใช้เมลเดิมอยู่ครับ

kunggoodboy said...

พี่อู พีอู พี่อู พี่อู พี่อู

Anonymous said...

สวัสดีวันวาเลนไทน์นะครับทุกคน ปีนี้ตรงกับวันมาฆบูชาพอดีด้วย

ขอให้ทุกคนประสบแต่ความรักดีๆนะครับ ใครมีคู่ขอให้รักกันนานๆ ใครไม่มีคู่ขอให้เจอเนื้อคู่ 1250 คนโดยมิได้นัดหมาย หุหุ ไปทำบุญกันด้วยนะครับ ^^

อาอูหายไปเลยยย TT

Sea~~!!

Anonymous said...

อาอูสบายดีอยู่มั้ยครับ

Anonymous said...

หวังว่า คุณอู คงสบายดีน่ะครับ
tl000

dabookung said...

พี่คนแต่งหายไปไหนครับ


เปนอะไรรึป่าวครับนี่


แฟนๆพี่เปนห่วงนะครับ ^^

Anonymous said...

อาอูเมื่อไรจะกลับมาสักทีครับ นานมากเลยนะ เป็นห่วงอาจัง

sea~~!!

Unknown said...

มี่ใครทราบข่าวพี่อูบ้างครับ หายไปนานมาก เป็นห่วงจัง ส่งข่าวกันบ้างนะครับ....

พี said...

คิดถึง อู...ครับ

หายไปนานมากแล้ว กลับมาโลดแล่นให้น้องๆได้ชื่นใจต่อไปนะครับ

*** PEE ***

Anonymous said...

พี่อู หายไปนานมากเลยนะ

Anonymous said...

I will be right here waiting for you.

คิดถึงอาอูมากนะ

Sea~~!!

นายครับ said...

พี่อูคับ หายไปเกือบปีแล้วน้าา พี่ชูพอจะติดต่อพี่อูได้ไหมคับ เเค่บอกว่าทุกๆคนในนี้ยังรอพี่อูน้าาา ยังไม่แต่งเพิ่มแต่มาทักทายก้อได้คับ

Choo said...

สวัสดีครับนาย .....ผมก็หา ลุงอู อาอู พี่อู คุณอู ของทุกๆ คนในที่นี้มาตลอดหลายเดือนครับ ก็พยายามติดต่อในทุกช่องทางที่มีข้อมูล แต่เนื่องจากผมก็ไม่ได้มีข้อมูลส่วนตัวของอูมากนัก จึงได้แต่รอคุณอูผู้แต่ง เช่นเดียวกับหลายๆ คนในที่นี้

ได้แต่หวังว่าหากคุณอูสบายดี และยังจำได้ว่าได้ทิ้งเพื่อนๆ ในบล๊อคแห่งนี้ไปนาน และแต่ละคนเฝ้าติดตาม ถามไถ่และเป็นห่วงคุณอูไม่น้อยในขณะนี้ ได้กลับมาทักทายแฟนคลับด้วยเด้อ

มาถึงตอนนี้คงต้องให้คุณนัย คนพิเศษของคุณอู ช่วยออกแรงในการหาข่าวสารของคุณอูด้วยครับ

รู้ไหม มีคนเฝ้าคอยเป็นห่วง

ชู

Anonymous said...

สวัสดีวันโกหกครับ

เข้าสู่เดือนที่ 7 แล้วนะครับ นับแต่การติดต่อครั้งสุดท้ายในบล็อกแห่งนี้ ถ้ายังคิดถึงกันอยู่ก็กลับมาหากันบ้างนะครับ ทุกคนเป็นห่วงอาอูกันทั้งนั้นครับ ยังอยากเห็นอาอูในบล็อกแห่งนี้อยู่เสมอนะ

คิดถึงอาอูมากครับ(ไม่ได้โกหกนะ)

ปล. ใครทราบข่าวคราวอาอูบ้างไหมครับ จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลย

Sea~~!!

Anonymous said...

ผมก็คิดถึง อยากบอกว่าตอนแรกแอบตั้งความหวัง ที่คุณชู
แต่เห็นคุณชูตอบแล้ว ผมยิ่งเศร้าเลย คิดถึงมากๆ

tl000

Anonymous said...

ได้แต่หวังว่า..
จะได้ทราบข่าวคราวจากอูสักนิด
(อยากรดน้ำสงกรานต์อูจังเลยค่ะ)

เป็นห่วงและคิดถึงนะ

คนลาดพร้าว

Anonymous said...

สวัสดีวันสงกรานต์อาอูและทุกๆท่านนะครับ

ครบ 9 ปีของนิยายเรื่องนี้แล้ว ปีนี้ก้าวเข้าสู่ปีที่ 10 แล้วนะครับ อยากให้อาอูกลับมาหาคนอ่านบ้างนะ มาฉลองการก้าวสู่ปีที่ 10 ด้วยกันไงครับ คิดถึงจะแย่อยู่แล้วนะ อยากรดน้ำสงกรานต์อาอูด้วยคนครับ

Sea~~!!

Unknown said...
This comment has been removed by the author.
นายครับ said...

พี่อูครับ หายไปนานมากๆแล้วน้าาา คิดถึงและเป็นห่วงน่ะครับ มีใครพอจะติดต่อพี่อูได้ไหมครับ??? พี่ชู พี่นัย หรือใครก็ได้ครับ นี่ก็ 10 เดือนแล้วน่ะครับ กับการโพสตอนที่75

Eagle_13lue said...

พี่อู คัฟผมคิดถึงพี่นะครัฟ

Eagle_13lue said...

พี่อู คัฟผมคิดถึงพี่นะครัฟ

kunggoodboy said...

เกือบปีแล้วที่พี่อูเงียบหายไป คิดถึงนะครับ

Unknown said...

อาหายเงียบไปเลยเป็นอย่างไรบ้างส่งข่าวคราวมาบ้าง
ทุกๆคนเป็นห่วง

kunggoodboy said...

คิดถึงพี่อูนะครับ ถึงไม่มีตอนใหม่มาลงก็น่าจะมาทักทายน้องๆสักหน่อยก็ยังดี เป็นห่วงนะครับ

Anonymous said...

คุณอู มาต่อเร็วๆๆ ให้จบนะครับผม แฟนคลับรออยู่ อ่านแล้วครบรสจริงๆๆ ผมอ่านรวดเดียว 2 อาทิตย์จบ รู้สึกอินมาก ถ้าหากนี่เป็นแค่เรื่องแต่งก็แอบหวังให้ลงเอยด้วยดี กับคุณนัย ปต่ว่าหากนี่คือประสบการณ์ชีวิตจริง ก็...... เฮ้อ..

Unknown said...

อาอูหายไปเลยจะครบปีแล้วไม่มีใครได้ข่าวบ้างเหรอครับ

เป็นห่วงนะครับอา

Anonymous said...

ทุกคนรอการกลับมาของอาอูนะครับ
Federick

Anonymous said...

แวะเวียนเข้ามาเป็นระยะ
31/7/57 จะเป็นวันครบรอบหนึ่งปีที่ตอนสุดท้ายถูกpost
วันที่ 1/8/57 จะเริ่มอ่านตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนสุดท้ายอีกครั้ง
ด้ายความรักในเรื่องราวของไอ้อู เป็นการคารวะ
แล้วคงต้องจากลากันเสียที
คุณอูรักและเขียนมาอย่างยาวนานหลายปี
แต่อยู่ดีๆหายไป เป็นปี
เป็นธรรมดาของโลก
งานเลี้ยงย่อม มีวันเลิกรา

Thom

Anonymous said...

คุณ Thom จริงอยู่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา
แต่การไม่มีคำร่ำลาไดๆ มันเศร้าเกินทำใจได้

ขอรอด้วยความหวังต่อไปได้ไหม

tl000

Anonymous said...

ไม่อยากให้เป็นอย่างที่คุณ Thom ว่าเลยครับ

หลายปีที่อาอูเขียนเรื่องนี้ผมได้อยู่เคียงข้างเพียงช่วงสั้นๆเพียงไม่กี่เดือน ราวๆสี่ถึงห้าปีก่อนได้ หลายๆท่านที่ผมเคยพบเห็นเม้นเมื่อหลายปีก่อนนั้นปัจจุบันก็ยังคงอยู่และรอคอยอาอูเช่นเดิม เวลานั้นถึงจะเป็นเวลาสั้นๆแต่ก็เป็นเวลาที่มีค่าสำหรับผมมาก พอผมกลับมาก็กลับมาในวันที่อาอูหายตัวไปเสียแล้ว ขอโทษที่ทิ้งหายไปหลายปีนะครับ ตอนนี้ลึกๆในใจผมยังหวังให้อาอูกลับมาอยู่นะครับ ยังไม่ได้ทักทายกันเลย นานมากแล้วครับ

คิดถึงอาอูมาก

Sea~~!!

Anonymous said...

หายไปนานมากเลยครับ คุณอูครับ
แวะมาทักทาย หน่อยครับ ทุกคนคิดถึงครับ

มีใครได้ข่าวคุณอูบ้างครับ

Unknown said...

คุณอูครับ

ตั้งแต่4กันยาปีที่แล้ว ที่คุณอูเข้ามาทักเป็นครั้งล่าสุด
ก็หวังว่าจะผ่านเรื่องต่างๆไปได้ด้วยดีนะครับ
ล้มได้ แต่ต้องรุกขี้นยืนนะครับ
ถอยได้ แต่ต้องเดินไปข้างหน้า
ช้าหน่อย ก็ยังดีกว่าอยู่กับที่นะครับ

คิดถึง
กัน

นายครับ said...

คิดถึงน่ะคับพี่อู มากๆด้วย

นายครับ said...

หวัดดีครับพี่อู....คิดถึงน่ะคับ :(

Anonymous said...

ครบ 1 ปีแล้วซินะครับ
ได้เวลาเริ่มอ่านใหม่
RIP

thom

kunggoodboy said...

คิดถึงพี่อูนะครับ .......กุ้ง

Anonymous said...

คิดถึงพี่อูนะคะ

หลาบเอง

นายครับ said...

เข้ามาดูอยู่บ่อยๆ พี่อูเป็นอย่างไรบ้างคับ

ไม่อยากคิดเรื่องร้ายๆเลย....คิดถึงน่ะคับพี่ มากๆด้วย

Anonymous said...

ที่ผ่านมา เธอคือโลกอีกใบของฉัน
แต่วันนี้ ฉันคงเสียโลกไปนี้ไปแล้ว คิดถึงเธอมากๆ

tl000

Anonymous said...

คิดถึงพี่อู
หลาบเอง

kunggoodboy said...

คิดถึงพี่อูเสมอนะครับ....กุ้ง

Unknown said...

คิดถึง นะครับ
กัน

นายครับ said...

ยิ่งเห็นงานภูเขาทอง ยิ่งคิดถึงพี่อูมากๆเลยคับ เงียบหายไปเลย รู้ไหมว่ามีคนคิดถึงน่ะคับ

คิดถึงพี่อูเสมอน้าาาา จะเข้ามาทักทายเรื่อยๆ ตลอดไปน่ะคับ

Unknown said...

สวัสดีครับทุกคนทำอย่างไรเราจะได้คุณอู กลับคืนมา ยังตั้งหน้าตั้งตารอข่าวคราวของนัยด้วย

Unknown said...

วันนี้ก็ยังมารอเหมือนเดิม คิดถึงจริงๆ

Unknown said...

มารอเหมือนเดิม แม้ว่าความหวังจะหริบหรี่

Anonymous said...

เข้ามาอ่านเป็นระยะๆ เผื่อจะมีตอนใหม่ จนทนไม่ได้ อ่านใหม่เลยตั้งแต่ตอนแรก... พอมาถึงตอนล่าสุดนี้ เหมือนๆ คุณจะจบภาคนี้ ตรงนี้เลยใช่รึเปล่าครับ เพราะเนื้อหาลงตัวพอดี ภาคต่อไปคงเป็นเรื่องราวปกติหญิงชายที่เขามีกันทั่วไป เลยไม่เขียนต่อแล้ว...

แบงค์เอง

Anonymous said...

พี่อู หลาบเองนะคะ
พี่อูขากลับมาแล้วใช่มั้ย

หลาบว่าเนื้อความตอนปีก่อนมันไม่มีสวนลุมนะคะ
เหมือนพี่อูจะ อัพเดท เมื่อคืนเองนะคะ

คิดถึงพี่อูมากมายค่ะ

Anonymous said...

MERRY CHRISTMAS นะครับบ

Sea~~!!